διαδοτέος: Difference between revisions
From LSJ
τὸ δ' ἐξαίφνης τὸ ἐν ἀναισθήτῳ χρόνῳ διὰ μικρότητα ἐκστάν → suddenly refers to what has departed from its former condition in a time imperceptible because of its smallness
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(btext.*?)’([a-zA-ZÀ-ÿŒ'œ ]+)" to "$1'$2") |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=α, ον :<br /> | |btext=α, ον :<br />qu'il faut publier.<br />'''Étymologie:''' adj. verb. de [[διαδίδωμι]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 22:20, 11 December 2022
English (LSJ)
έα, έον, A to be published, Isoc.12.233. II διαδοτέον one must distribute, Pl.Ti. 19a.
Spanish (DGE)
-α, -ον que debe ser entregado Isoc.12.233.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
qu'il faut publier.
Étymologie: adj. verb. de διαδίδωμι.
Russian (Dvoretsky)
διαδοτέος: adj. verb. к διαδίδωμι.
Greek (Liddell-Scott)
διαδοτέος: έα, έον, ῥημ. ἐπίθ., ὃν πρέπει τις νὰ διαδώσῃ ἢ κοινολογήσῃ, Ἱσοκρ. 281Β. ΙΙ. διαδοτέον, πρέπει τις νὰ διανείμῃ, νὰ διαμοιράσῃ, Πλάτ. Τιμ. 19Α.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
διαδοτέος -α -ον, adj. verb. van διαδίδωμι, die/dat gepubliceerd moet worden, te publiceren; n. onpers. διαδοτέον er moet verdeeld worden.
