δυσαπόδεικτος: Difference between revisions
From LSJ
ὁ δ' εὖ ἔρδων θεοὺς ἐλπίδι κυδροτέρᾳ σαίνει κέαρ → but he who does well to the gods cheers his heart with a more glorious hope
m (Text replacement - "'Étymologie:''' δυσ-," to "'Étymologie:''' δυσ-,") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />difficile à démontrer.<br />'''Étymologie:''' [[δυσ-]], [[ἀποδείκνυμι]]. | |btext=ος, ον :<br />[[difficile à démontrer]].<br />'''Étymologie:''' [[δυσ-]], [[ἀποδείκνυμι]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 13:20, 8 January 2023
English (LSJ)
ον, hard to demonstrate, Pl.R.488a.
Spanish (DGE)
-ον
difícil de demostrar λόγος Pl.R.487e, cf. Procl.in Alc.173.
German (Pape)
[Seite 676] schwer zu beweisen, Plat. Rep. VI, 487 e.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
difficile à démontrer.
Étymologie: δυσ-, ἀποδείκνυμι.
Russian (Dvoretsky)
δυσαπόδεικτος: трудно доказуемый Plat.
Greek (Liddell-Scott)
δυσαπόδεικτος: -ον, δυσκόλως ἀποδεικνυόμενος, Πλάτ. Πολ. 487Ε.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM δυσαπόδεικτος, -ον)
αυτός που με δυσκολία αποδεικνύεται.
Greek Monotonic
δυσαπόδεικτος: -ον (ἀποδείκνυμι), αυτός που δύσκολα αποδεικνύεται, σε Πλάτ.
Middle Liddell
δυσ-απόδεικτος, ον adj ἀποδείκνυμι
hard to demonstrate, Plat.
