εὔσελμος: Difference between revisions
Οὐκ ἔστι σιγᾶν αἰσχρόν, ἀλλ' εἰκῆ λαλεῖν → Silere non est turpe, sed frustra loqui → nicht Schweigen schändet, sondern Schwätzen auf gut Glück
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
|||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />muni d'un bon tillac, de bonnes planches, de bancs solides.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[σέλμα]]. | |btext=ος, ον :<br />[[muni d'un bon tillac]], [[de bonnes planches]], [[de bancs solides]].<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[σέλμα]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru |
Revision as of 19:35, 8 January 2023
English (LSJ)
Ep. ἐΰσσελμος, ον, (σέλμα) well-benched or -decked, Hom. always in Ep. form, νηός, νῆες, Il.2.170, Od.2.390, al., cf. Stes.32, E. Rh.97; cj. in Id.IT1383.
German (Pape)
[Seite 1097] ep. ἐΰσσελμος, wohl mit Ruderbänken versehen, VLL. εὔζυγος; übh. wohlberudert, Hom. oft, stets in der epischen Form u. von Schiffen; von Schiffen auch Stesichor. bei Plat. Phaedr. 243 a; Eur. I. T 1383; Orph.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
muni d'un bon tillac, de bonnes planches, de bancs solides.
Étymologie: εὖ, σέλμα.
Russian (Dvoretsky)
εὔσελμος: эп. ἐΰσσελμος 2 снабженный хорошей палубой, покрытый крепкими досками (ναῦς Hom., Stesichorus ap. Plat., Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
εὔσελμος: Ἐπικ. ἐΰσσελμος, ον, (σέλμα) ἔχων καλὰ σέλματα, ζυγὰ ἢ καθέδρας, καλὰ θρανία διὰ τοὺς κωπηλάτας, παρ’ Ὁμ. ἀείποτε ἐν τῷ Ἐπικ. τύπ. ὡς ἐπίθετ. τῶν πλοίων, νηὸς ἐϋσσέλμοιο, «εὐκαθέδρου· σέλματα γὰρ αἱ τῶν ἐρεσσόντων καθέδραι» (Σχόλ.) Ἰλ. Β. 170· οὕτω Στησίχ. 29, Εὐρ. Ι. Τ. 1383 (ἐν τῷ κοινῷ τύπῳ). ― Κατ’ ἄλλους τὸ ἐΰσσελμος ναῦς σημαίνει πλοῖον ἔχον καλόν, στερεὸν κατάστρωμα (ἐν τῇ πρῴρᾳ μόνον καὶ τῇ πρύμνῃ), ἴδε Λεξικ. Ὁμηρ. Autenrieth καὶ τὸ τοῦ Πανταζίδου.
Greek Monolingual
εὔσελμος και επικ. τ. ἐΰσσελμος, -ον (Α)
(για πλοία) αυτός που έχει καλά σέλματα, θέσεις για τους κωπηλάτες («νηὸς ἐϋσσέλμοιο», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + σέλμα.
Greek Monotonic
εὔσελμος: Επικ. ἐΰσ-σελμος, -ον (σέλμα), αυτός που έχει καλά καθίσματα, αυτός που έχει καλές σειρές κουπιών, σε Όμηρ., Ευρ.