ὑπάγροικος: Difference between revisions

From LSJ

Δεῖ τοὺς μὲν εἶναι δυστυχεῖς, τοὺς δ' εὐτυχεῖς → Aliis necesse est bene sit, aliis sit male → Die einen trifft das Unglück, andere das Glück

Menander, Monostichoi, 125
mNo edit summary
mNo edit summary
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=ypagroikos
|Transliteration C=ypagroikos
|Beta Code=u(pa/groikos
|Beta Code=u(pa/groikos
|Definition=ον, [[somewhat clownish]], <span class="bibl">S.E.<span class="title">M.</span>6.50</span>, Plu.2.710d (Comp.), <span class="bibl">Marcellin.<span class="title">Puls.</span>126</span>, etc.; ὑπαγροικοτέρα [[διάλεκτος]] <span class="bibl">Ar.<span class="title">Fr.</span>685</span> (anap.).
|Definition=ον, [[somewhat coarse]], [[somewhat vulgar]], [[somewhat clownish]], <span class="bibl">S.E.<span class="title">M.</span>6.50</span>, Plu.2.710d (Comp.), <span class="bibl">Marcellin.<span class="title">Puls.</span>126</span>, etc.; ὑπαγροικοτέρα [[διάλεκτος]] <span class="bibl">Ar.<span class="title">Fr.</span>685</span> (anap.).
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 11:45, 29 January 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὑπάγροικος Medium diacritics: ὑπάγροικος Low diacritics: υπάγροικος Capitals: ΥΠΑΓΡΟΙΚΟΣ
Transliteration A: hypágroikos Transliteration B: hypagroikos Transliteration C: ypagroikos Beta Code: u(pa/groikos

English (LSJ)

ον, somewhat coarse, somewhat vulgar, somewhat clownish, S.E.M.6.50, Plu.2.710d (Comp.), Marcellin.Puls.126, etc.; ὑπαγροικοτέρα διάλεκτος Ar.Fr.685 (anap.).

German (Pape)

[Seite 1179] etwas bäurisch; Sext. Emp. adv. mus. 50; διάλεκτος ὑπαγροικοτέρα Ar. ib. adv. gramm. 228.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
quelque peu rustique ou grossier.
Étymologie: ὑπό, ἄγροικος.

Russian (Dvoretsky)

ὑπάγροικος: мужиковатый, грубоватый (διάλεκτος Arph.; ἄνδρες Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

ὑπάγροικος: -ον, ὁπωσοῦν ἄγροικος, Λατ. subrusticus, Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 6. 50, Πλούτ., κλπ.˙ ὑπαγροικοτέρα διάλεκτος Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 552.

Greek Monolingual

-ον, Α
ο κατά κάποιο τρόπο αγροίκος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο)- + ἀγροῖκος].