ἄγροικος

English (LSJ)

ἄγροικον, (ἀγρός, οἰκέω)
A dwelling in the fields, ζὧα, opp. ὄρεια, Arist.HA488b2; especially of men, countryman, rustic, Ar.Nu.47; in Attica, οἱ ἄγροικοι = γεωμόροι (q.v.), Arist.Ath.13.2, D.H.2.8: mostly with the collat. sense of boorish, rude, Ar.Nu.628,646, etc., cf. Thphr. Char.4; μέλος ἀγροικότερον Ar.Ach.674; ἄ. σοφία Pl.Phdr.229e, cf. Isoc.5.82 (Comp.), Arist.EN1128a9; of fortune, Apollod.Car.5.14; ἄγροικος Δημοσθένης, of Dinarchus, D.H.Din.8. Adv. ἀγροίκως Ar.V.1320: Comp. ἀγροικοτέρως Pl.R.361e, X.Mem.3.13.1; ἀγροικότερον Pl.Phdr.260d.
II rustic, βίος Ar.Nu.43.
2 of fruits, common, opp. γενναῖος, ὀπώρα Pl.Lg.844d. (ἀγροῖκος dwelling in the country, ἄγροικος boorish, acc. to Ammon.Diff.5, but this is very doubtful.)—Not found in early Ep. or Trag.

Spanish (DGE)

-ον
• Alolema(s): acent. ἀγροῖκος Ammon.Diff.6, Fr.Lex.II, lat. Agroecus Accius en Gell.3.3
I 1que vive en el campo, salvaje ζῷα Arist.HA 488^b2
•de pers. agreste Ησαυ ἄνθρωπος εἰδὼς κυνηγεῖν ἄγροικος LXX Ge.25.27.
2 de frutos silvestre, de baja calidad, sin injertar ὀπώρα Pl.Lg.844d.
II 1de pers. campesino Ar.Nu.47, Arist.Ath.13.2, D.H.2.8, ἐλάττωναις (l. -ονες) ἄγροικοι pequeños propietarios agrícolas, PCair.Isidor.73.3 (IV d.C.), PAbinn.14.5 (IV d.C.), φεύγουσι τὰς χώρας ... ἵνα μὴ ἔργον ἄγροικον ποιῶσι PGiss.Lit.6.3.24 (III d.C.), ἄ. βίος vida rústica Ar.Nu.43
•subst. ὁ ἄγροικος = campesino, PCair.Isidor.1.8 (III d.C.), 77.4 (IV d.C.), Fr.Lex.II, tít. de una comedia de Filemón, Ath.81d, tít. de una comedia de Anaxilas AB 93.18, tít. de una comedia de Antífanes, Ath.396b, lat. Agroecus tít. de una comedia perdida de Plauto, Accius en Gell.3.3
•plu. Ἄγροικοι, οἱ los campesinos tít. de una comedia de Anaxándrides, Ath.463f, ναυαγοὺς ... ἀγροίκων ξιφέεσσι Σεριφιὰς ὤλεσε νῆσος GVI 633.5 (Renea II a.C.).
2 grosero, tosco, rudo δεσπότης Ar.Eq.41, ἄ. καὶ ἀπαίδευτος Pl.Tht.174d, cf. Ar.Nu.646, ἐγὼ δ' ἄγροικος, ἐργάτης Men.Fr.14, cf. Thphr.Char.4.1, ἄγροικος Δημοσθένης de Dinarco un Demóstenes rústico D.H.Din.8.7
•de filósofos superficial, no profundo, no sutil Arist.Metaph.986^b27, ψυχή Pl.R.411a, σοφία Pl.Phdr.229e, σωφροσύνη Alciphr.2.21.3
•compar. neutr. adv. ἀγροικότερον λοιδορεῖν Pl.Phdr.260d.
III adv. ἀγροίκως
1 al modo rústico Theoc.20.4.
2 groseramente, rudamente Ar.V.1320, τὴν ψυχὴν ἀγροικοτέρως διακείμενος X.Mem.3.13.1, λέγειν Pl.Euthd.284e, cf. Phld.Elect.11.13.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 qui vit à la campagne, rustique, rural ; rustre, grossier;
2 des champs, agreste, non cultivé, inculte.
Étymologie: ἀγρός, οἰκέω.

Greek (Liddell-Scott)

ἄγροικος: -ον, ὁ ἀνήκων εἰς τοὺς ἀγρούς ἢ ἐν τοῖς ἀγροῖς διατρίβων, ἄγρ. βίος, Ἀριστοφ. Νεφ. 43, κτλ. 2) ἰδίᾳ ἐπὶ ἀνθρώπων οἰκούντων ἐν τοῖς ἀγροῖς, χωρικός, αὐτ. 47: - ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ μετὰ τῆς παραλλήλου σημασίας, σκαιός, ἀπειρόκαλος, ἄξεστος, τραχύς, αὐτ. 628, 646, κτλ.· μέλος ἀγροικότερον, ὁ αὐτ. Ἀχ. 674· ἄγρ. σοφία, Λατ. crassa Minerva, Πλάτ. Φαῖδρ. 229 Ε. πρβλ. Ἰσοκρ. 98 D, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 7. 9, 3: - περὶ τῆς τύχης, Ἀπολλοδ. Καρύστ. ἐν «Γραμματειδιοποιῷ» 5. 14: - ὁ χαρακτὴρ τοῦ ἀγροίκου περιγράφεται ἐν τοῖς Θεοφρ. Χαρ. 4· ὁ Δείναρχος ἀποκαλεῖται ὁ ἄγρ. Δημοσθένης, ὑπὸ Διον. Ἁλ. περὶ Δειν. 8. ΙΙ. Ἐπίρρ. -κως, Ἀριστοφ. Σφῆκ. 1320: - συγκρ. -οτέρως, Πλάτ. Πολ. 361 Ε, Ξεν. Ἀπομ. 3. 13, 1· ἀλλὰ -ότερον, Πλάτ. Φαῖδρ. 220D. 2) ἐπὶ καρπῶν ἢ ὀπωρῶν, ἐν τοῖς ἀγροῖς γινομένων, ἐν ἀντιθέσει συνήθως πρὸς τὰς γενναίας λεγομένας ὀπώρας, Πλάτ. Νόμ. 844D, 845Β. 3) ἐπὶ γῆς, τραχεῖα, ἀγεώργητος ὡς τὸ ἄγριος· ὄρος ἄγρ., Θουκ. 3. 106. -(Δὲν εὑρίσκεται παρὰ τοῖς ἐγκρίτοις τῶν Ἐπ., οὔτε παρὰ τοῖς Τραγ.).

Greek Monotonic

ἄγροικος: -ον,
I. 1. αυτός που ανήκει ή διαμένει στους αγρούς, σε Αριστοφ. κ.λπ.
2. λέγεται για πρόσωπα, αυτός που ζει στην εξοχή, χωρικός, αγρότης, στον ίδ.· έπειτα αντίθ. προς το ἀστεῖος, άξεστος, τραχύς, αγενής, στον ίδ.· ο χαρακτήρας του ἀγροίκου περιγράφεται από το Θεόφρ.
II. 1. επίρρ., ἀγροίκως, σε Αριστοφ.· συγκρ. ἀγροικοτέρως, σε Πλάτ., Ξεν.· αλλά· ἀγροικότερον, σε Πλάτ.
2. λέγεται για τη γη και το έδαφος, ακαλλιέργητος, άγονος, σε Θουκ.

Middle Liddell

I. of or in the country, Ar., etc.
2. of men, dwelling in the country, a countryman, rustic, Ar.; then, opp. to ἀστεῖος, clownish, boorish, rude, Ar.; the character of the ἄγροικος is described by Theophr.
II. adv. -κως, Ar.; comp. -οτέρως, Plat., Xen.; but -ότερον, Plat.
2. of land, rough, uncultivated, Thuc.

English (Woodhouse)

boorish, clumsy, coarse, peasant, rude, rural, rustic, unpolished, in bad taste, of manner, of manners, opposed to townsman, untaught

Mantoulidis Etymological

(=αὐτός πού ζεῖ στούς ἀγρούς). Σύνθετη ἀπό τό ἀγρός + οἰκῶ. Παράγωγα ἀπό ἴδια ρίζα: ἀγροικίζομαι (=φέρομαι μέ τραχύτητα), ἀγροικία (=ὁ ἄγροικος χαρακτήρας), ἀγροικικός (=ἄξεστος), ἀγροικιστί.

Translations

countryman

Chinese Mandarin: 農民, 农民, 農村人, 农村人; Czech: krajan; Danish: landbo, landboer; Dutch: landgenoot; Finnish: maalainen; French: campagnard, campagnarde; Galician: paisano; German: Landmann, Landfrau, Landbewohner, Landbewohnerin, Landei, Landpomeranze, Landmensch, Landvolk; Greek: αγρότης, αγρότισσα; Hungarian: honfitárs; Irish: tuathánach; Japanese: 田舎者; Norman: campangnard, campangnarde; Norwegian Bokmål: landboer, landbuer, landbefolkning; Bokmål: landbu, landbefolkning; Portuguese: campesino, campesina, camponês, camponesa; Russian: сельский житель, сельская жительница, селянин, селянка; Spanish: campesino, campesina; Sranan Tongo: kondreman; Yiddish: דאָרפֿמאַן‎

rustic

Finnish: maalainen; Galician: paisano; Ancient Greek: ἄγροικος; Irish: tuathánach; Middle Irish: botach, botachán; Italian: agreste, villico, campagnolo, paesano; Latin: rusticus; Russian: селянин

peasant

Afrikaans: boer; Albanian: katundar, katundare, fshatar, fshatare; Arabic: فَلَّاح‎, فَلَّاحَة‎; Armenian: գյուղացիi, շինական; Azerbaijani: kəndli, əkinçi; Belarusian: селянін, селянка, сялюк; Bengali: চাষী; Breton: kouer; Bulgarian: селянин, селянка; Burmese: တောင်သူလယ်သမား; Buryat: таряашан; Catalan: camperol, pagès; Cebuano: mag-uuma; Chechen: ахархо; Chinese Mandarin: 農民, 农民, 農夫, 农夫; Coptic: ϭⲣⲏ; Cyrillic: сѐља̄к, сѐља̄нка, кме̏т, кмѐтица; Czech: rolník, rolnice, sedlák, selka, sedlačka; Dalmatian: čoc; Danish: bonde; Dutch: boer, landarbeider, landbouwer, landman, plattelander; Esperanto: kamparano; Estonian: talupoeg; Finnish: maalainen, pienviljelijä, torppari; French: paysan, paysanne, rustique, villageois, villageoise; Galician: labrego, labrega, paisano, paisana; Georgian: გლეხი; German:) Bauer,) Bäuerin,) Bauernschaft, Bauerntum, Kleinbauer, Kleinbäuerin, Landmann, Landfrau, Bauer, Bäuerin, Bauersfrau, Bauernjunge, Bauernbub, Bauernmädchen, Dorfbewohner, Dorfbewohnerin, Dörfler, Dörflerin, Landbewohner, Landbewohnerin; Greek: αγρότης, χωρικός, χωρική, χωριάτα; Hebrew: אִכָּר‎, חַקְלַאי‎, חַקְלַאית‎; Hindi: किसान; Hungarian: gazdálkodó, földműves, paraszt; Icelandic: bóndi; Indonesian: petani; Irish: tuathánach; Istriot: cuntadeîn; Italian: contadino, contadina, cafone, cafona, paesano, paesana; Japanese: 小作人, 農民, 農夫, 小百姓, 百姓, 田舎者; Kazakh: шаруа, диқан; Khakas: кресен; Khmer: កសិករ; Korean: 농부(農夫), 농민(農民); Kurdish Northern Kurdish: gundî, cotkar, cotyar; Kyrgyz: дыйкан; Lao: ຊາວນາ, ກະສິກອນ, ຄົນບ້ານນອກ; Latin: rusticus, agrestis, paganus, vicanus, pagensis, agricola; Latvian: zemnieks, zemniece; Lithuanian: valstietis, valstietė; Macedonian: селанец, селанка; Malay: petani; Maori: kaimahi whenua; Mongolian Cyrillic: тариачин; Norwegian Bokmål: bonde; Norwegian Nynorsk: bonde; Pashto: بزګر‎, دهقان‎‎, کسان‎‎; Persian: دهقان‎; Polabian: bör; Polish: chłop, chłopka, włościanin, włościanka; Portuguese: camponês, rústico, camponesa, rústica; Romanian: țăran, țărancă; Russian: крестьянин, крестьянка, селянин, селянка, мужик, дехканин, дехканка; Scottish Gaelic: tuathanach; Serbo-Croatian Cyrillic: сѐља̄к, сѐља̄нка; Serbo-Croatian Roman: sèljāk, sèljānka, kmȅt, kmètica; Sinhalese: ගොවි; Slovak: roľník, roľníca, sedliak, sedliačka; Slovene: kmet, kmetica; Southern Altai: крестьян; Spanish: campesino; Swahili: falahi; Swedish: bonde, lantis; Tajik: деҳқон; Tatar: игенче, крестьян; Thai: ชาวนา, ไพร่; Tibetan: ཞིང་པ; Turkish: yerli, taşralı, dışarlıklı, köylü; Turkmen: daýhan; Tuvan: тараачын; Ukrainian: селянин, селянка, селюк; Urdu: کِسان‎, دَہْقَان‎; Uyghur: دېھقان‎; Uzbek: dehqon; Venetian: contadin; Vietnamese: nông dân; Volapük: feilan, länädan; Votic: talopoikõ; Yakut: бааһынай; Yiddish: פּויער‎; Zhuang: nungzminz

landowner

Asturian: terrateniente; Belarusian: землеўласнік, землеўласніца, землеўладальнік, землеўладальніца, памешчык, памешчыца, абшарнік, абшарніца; Bulgarian: земевладелец; Catalan: terratinent; Chinese Mandarin: 地主; Czech: statkář, statkářka; Danish: jordbesidder, jordejer; Dutch: grondbezitter; Faroese: jarðareigari; Finnish: maanomistaja; French: propriétaire terrien, propriétaire terrienne; Galician: terratenente; Georgian: მიწათმფლობელი; German: Grundbesitzer, Grundbesitzerin; Greek: γαιοκτήμονας, κτηματίας; Ancient Greek: ἀγροῖκος, ἄγροικος, γαμόρος, γειομόρος, γεοῦχος, γεωμόρος, γημόρος, ἐγκτήτωρ, ἐνκτήτωρ, ἐπιγεοῦχος, κληροῦχος, κτηματίτης; Hindi: ज़मींदार, जमींदार; Hungarian: földbirtokos; Icelandic: landeigandi, jarðeigandi; Irish: uachtarán, urra; Italian: proprietario terriero; Japanese: 地主; Korean: 지주(地主); Macedonian: земјопоседник, земјопоседничка, земјовладелец земјовладелица, земјовладејач, земјовладејачка; Maori: kaipupuri whenua; Norwegian Bokmål: grunneier, jordeier; Nynorsk: grunneigar, jordeigar; Occitan: tèrratenent; Old English: landāgend; Persian: زمین‌دار; Polish: właściciel ziemski, właścicielka ziemska; Portuguese: terratenente; Russian: землевладелец, землевладелица, помещик, помещица; Serbo-Croatian Cyrillic: земљопоседник, земљопосједник, земљовласник; Roman: zemljoposednik, zemljoposjednik, zemljovlasnik; Slovak: statkár, statkárka; Spanish: terrateniente; Swedish: markägare, godsägare, jordägare; Turkish: arazi sahibi, ağa; Ukrainian: землевласник, землевласниця, помі́щик, помі́щиця; Urdu: زمیندار; Volapük: länedal, hilänedal, jilänedal