πινόομαι: Difference between revisions
Οὐκ ἔστι σιγᾶν αἰσχρόν, ἀλλ' εἰκῆ λαλεῖν → Silere non est turpe, sed frustra loqui → nicht Schweigen schändet, sondern Schwätzen auf gut Glück
(6_20) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (14 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=pinoomai | |Transliteration C=pinoomai | ||
|Beta Code=pino/omai | |Beta Code=pino/omai | ||
|Definition=Pass., | |Definition=Pass., to [[be dirty]], χιτὼν πεπινωμένος Philet.17; of Alexander's complexion as painted by Apelles, Plu.''Alex.''4: metaph. (cf. [[πίνος]] 2), [[litera]]e πεπινωμέναι or [[πεπινωμένως]] [[scriptum|scriptae]], in [[archaic]] [[style]], Cic.''Att.''14.7.2, 15.16; ἡ αὐστηρὰ καὶ πεπ. [[σύνθεσις]] D.H.''Dem.''45. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=πινόομαι [πίνος] [[vuil zijn]]; ptc. perf. πεπινωμένος dof. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''πῐνόομαι:''' Παθ., είμαι σκουριασμένος, λέγεται για αγάλματα, σε Πλούτ. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''πῐνόομαι''': Παθ., ῥυπῶ, «σκωριάζω», ἐπὶ ἀγαλμάτων, Πλουτ. Ἀλέξ. 4· μεταφορ., literae πεπινωμέναι ἢ [[πεπινωμένως]] scriptae, γράμματα γεγραμμένα κατὰ τρόπον ἁπλοῦν καὶ ἀρχαιοπρεπῆ, Κίκ. π. Ἀττ. 14. 7., 15. 16Α· πρβλ. [[πίνος]]. | |lstext='''πῐνόομαι''': Παθ., ῥυπῶ, «σκωριάζω», ἐπὶ ἀγαλμάτων, Πλουτ. Ἀλέξ. 4· μεταφορ., literae πεπινωμέναι ἢ [[πεπινωμένως]] scriptae, γράμματα γεγραμμένα κατὰ τρόπον ἁπλοῦν καὶ ἀρχαιοπρεπῆ, Κίκ. π. Ἀττ. 14. 7., 15. 16Α· πρβλ. [[πίνος]]. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=πῐνόομαι,<br />Pass. to be rusted, of statues, Plut. [from πῐ́νος] | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:39, 25 August 2023
English (LSJ)
Pass., to be dirty, χιτὼν πεπινωμένος Philet.17; of Alexander's complexion as painted by Apelles, Plu.Alex.4: metaph. (cf. πίνος 2), literae πεπινωμέναι or πεπινωμένως scriptae, in archaic style, Cic.Att.14.7.2, 15.16; ἡ αὐστηρὰ καὶ πεπ. σύνθεσις D.H.Dem.45.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πινόομαι [πίνος] vuil zijn; ptc. perf. πεπινωμένος dof.
Greek Monotonic
πῐνόομαι: Παθ., είμαι σκουριασμένος, λέγεται για αγάλματα, σε Πλούτ.
Greek (Liddell-Scott)
πῐνόομαι: Παθ., ῥυπῶ, «σκωριάζω», ἐπὶ ἀγαλμάτων, Πλουτ. Ἀλέξ. 4· μεταφορ., literae πεπινωμέναι ἢ πεπινωμένως scriptae, γράμματα γεγραμμένα κατὰ τρόπον ἁπλοῦν καὶ ἀρχαιοπρεπῆ, Κίκ. π. Ἀττ. 14. 7., 15. 16Α· πρβλ. πίνος.
Middle Liddell
πῐνόομαι,
Pass. to be rusted, of statues, Plut. [from πῐ́νος]
