φιλόθρηνος: Difference between revisions
From LSJ
βωμὸν Ἀριστοτέλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος, ἀνδρὸς ὃν οὐδ' αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμις → Aristotle had this altar of Plato set up — Plato, a man whom the wicked dare not even mention in praise
m (Text replacement - "Πολυδ." to "Πολυδ.") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (4 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=filothrinos | |Transliteration C=filothrinos | ||
|Beta Code=filo/qrhnos | |Beta Code=filo/qrhnos | ||
|Definition= | |Definition=φιλόθρηνον, [[fond of wailing]], [[given to lamentations]], Poll.6.202, Ptol.''Tetr.''71, Nonn. ''D.''9.294. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ον, ΜΑ<br /><b>1.</b> αυτός που του αρέσουν οι θρήνοι, αυτός που θρηνεί [[συχνά]], κλαψιάρης<br /><b>2.</b> (<b>με παθ. σημ.</b>) αυτός που τον θρηνούν [[συχνά]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>φιλ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[θρῆνος]] ( | |mltxt=-ον, ΜΑ<br /><b>1.</b> αυτός που του αρέσουν οι θρήνοι, αυτός που θρηνεί [[συχνά]], κλαψιάρης<br /><b>2.</b> (<b>με παθ. σημ.</b>) αυτός που τον θρηνούν [[συχνά]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>φιλ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[θρῆνος]] ([[πρβλ]]. [[ἀξιόθρηνος]])]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:22, 25 August 2023
English (LSJ)
φιλόθρηνον, fond of wailing, given to lamentations, Poll.6.202, Ptol.Tetr.71, Nonn. D.9.294.
German (Pape)
[Seite 1280] Klagen liebend, gern od. gewöhnlich klagend, γυναῖκες Nonn. D. 9, 294.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλόθρηνος: -ον, ὁ ἀγαπῶν τοὺς θρήνους, Πολυδ. Ϛ΄, 202, Νόνν. Διονυσ. 9. 294· ― φιλοθρηνὴς παρὰ Μόσχ. 4. 66· εἶναι πιθανῶς ἡμαρτημένον. ΙΙ. Παθ., ὁ συχνάκις θρηνούμενος, τύμβος Νόνν. Εὐαγγ. κ. Ἰω. 11. 44.
Greek Monolingual
-ον, ΜΑ
1. αυτός που του αρέσουν οι θρήνοι, αυτός που θρηνεί συχνά, κλαψιάρης
2. (με παθ. σημ.) αυτός που τον θρηνούν συχνά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + θρῆνος (πρβλ. ἀξιόθρηνος)].
