κακεντρεχής: Difference between revisions
From LSJ
(13_2) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (6 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kakentrechis | |Transliteration C=kakentrechis | ||
|Beta Code=kakentrexh/s | |Beta Code=kakentrexh/s | ||
|Definition= | |Definition=κακεντρεχές, [[active in mischief]], Epich. [259], Plb.22.19.3, Str.7.3.7; κ. τῇ διανοίᾳ Vett.Val.17.5. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1298.png Seite 1298]] ές, arglistig, zum Bösen geneigt; Epicharm. B. A. 105; ἁπλούστατοι καὶ ἥκιστα κακεντρεχεῖς Strab. VII, 301; Pol. u. a. Sp. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1298.png Seite 1298]] ές, arglistig, zum Bösen geneigt; Epicharm. B. A. 105; ἁπλούστατοι καὶ ἥκιστα κακεντρεχεῖς Strab. VII, 301; Pol. u. a. Sp. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''κᾰκεντρεχής''': -ές, ὁ ἐν κακοῖς [[ἐντρεχής]], [[δραστήριος]] εἰς τὸ κακόν, κακός, [[δόλιος]], Ἐπίχ. ἐν Α. Β. 105, Πολύβ. ἐν Gall. Vat. (Mai) 2. 414, Στράβ. 301. - Ἐπίρρ. -χῶς, Βασίλ. IV. 865C, Ὠριγέν. VII. 152Β. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ές (AM [[κακεντρεχής]], -ές)<br />αυτός που αισθάνεται [[χαρά]] όταν οι άλλοι δυστυχούν, [[χαιρέκακος]], [[μοχθηρός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κακ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[ἐντρεχής]] «[[ικανός]], [[επιδέξιος]]»]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:24, 25 August 2023
English (LSJ)
κακεντρεχές, active in mischief, Epich. [259], Plb.22.19.3, Str.7.3.7; κ. τῇ διανοίᾳ Vett.Val.17.5.
German (Pape)
[Seite 1298] ές, arglistig, zum Bösen geneigt; Epicharm. B. A. 105; ἁπλούστατοι καὶ ἥκιστα κακεντρεχεῖς Strab. VII, 301; Pol. u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
κᾰκεντρεχής: -ές, ὁ ἐν κακοῖς ἐντρεχής, δραστήριος εἰς τὸ κακόν, κακός, δόλιος, Ἐπίχ. ἐν Α. Β. 105, Πολύβ. ἐν Gall. Vat. (Mai) 2. 414, Στράβ. 301. - Ἐπίρρ. -χῶς, Βασίλ. IV. 865C, Ὠριγέν. VII. 152Β.
Greek Monolingual
ές (AM κακεντρεχής, -ές)
αυτός που αισθάνεται χαρά όταν οι άλλοι δυστυχούν, χαιρέκακος, μοχθηρός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)- + ἐντρεχής «ικανός, επιδέξιος»].
