ὁδηγέω: Difference between revisions

From LSJ

Μὴ σπεῦδε πλουτεῖν, μὴ ταχὺς πένης γένῃ → Ditescere properans, inops fies cito → Vermeide schnellen Reichtum, sonst verarmst du schnell

Menander, Monostichoi, 358
(13_4)
(6_13b)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0292.png Seite 292]] ein [[ὁδηγός]] sein, den Weg zeigen, führen, geleiten; αὗταί σ' ὁδηγήσουσιν, Aesch. Prom. 730; absol., Eur. Herc. Fur. 1402; öfter bei Sp., auch in Prosa; auch übertr., Einen anleiten, anweisen, unterrichten, u. eben so im med.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0292.png Seite 292]] ein [[ὁδηγός]] sein, den Weg zeigen, führen, geleiten; αὗταί σ' ὁδηγήσουσιν, Aesch. Prom. 730; absol., Eur. Herc. Fur. 1402; öfter bei Sp., auch in Prosa; auch übertr., Einen anleiten, anweisen, unterrichten, u. eben so im med.
}}
{{ls
|lstext='''ὁδηγέω''': μέλλ. -ήσω. (ὁδηγὸς) ὡς καὶ νῦν, [[κυρίως]] δεικνύω εἴς τινα τὴν ὁδόν, μετ’ αἰτ. προσ., τυφλὸν ὁδήγει Ψευδο-Φωκυλ. 24, Αἰσχύλ. Πρ. 730· ἀπολ., Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 1402· ὁδ. εἴς τι Ἱππ. Λεξ.· - [[οὕτως]] ἐν τῷ μέσ. τύπῳ Ξενοφ. Ἐφέσ. 5, 1, κτλ. 2) μεταφ., ὁδηγῶ, [[διδάσκω]], Πλούτ. 2. 954Β· οὕτω καὶ ὁδηγετέω ἐν Θεμιστ. 151C· πρβλ. [[κυνηγετέω]], ποδηγητέω.
}}
}}

Revision as of 10:05, 5 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὁδηγέω Medium diacritics: ὁδηγέω Low diacritics: οδηγέω Capitals: ΟΔΗΓΕΩ
Transliteration A: hodēgéō Transliteration B: hodēgeō Transliteration C: odigeo Beta Code: o(dhge/w

English (LSJ)

   A lead one upon his way, guide, c. acc. pers., Ps.-Phoc.24, A.Pr. 728, Act.Ap.8.31, X.Eph.1.9 : abs., E.HF1402 ; φύσιος εἰς τὸ ἄριστον -εούσης Hp.Lex 2 :—Pass., Plu.2.954b, Vett. Val.359.30 :— also ὁδηγ-ετέω, Them.Or.11.151c.

German (Pape)

[Seite 292] ein ὁδηγός sein, den Weg zeigen, führen, geleiten; αὗταί σ' ὁδηγήσουσιν, Aesch. Prom. 730; absol., Eur. Herc. Fur. 1402; öfter bei Sp., auch in Prosa; auch übertr., Einen anleiten, anweisen, unterrichten, u. eben so im med.

Greek (Liddell-Scott)

ὁδηγέω: μέλλ. -ήσω. (ὁδηγὸς) ὡς καὶ νῦν, κυρίως δεικνύω εἴς τινα τὴν ὁδόν, μετ’ αἰτ. προσ., τυφλὸν ὁδήγει Ψευδο-Φωκυλ. 24, Αἰσχύλ. Πρ. 730· ἀπολ., Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 1402· ὁδ. εἴς τι Ἱππ. Λεξ.· - οὕτως ἐν τῷ μέσ. τύπῳ Ξενοφ. Ἐφέσ. 5, 1, κτλ. 2) μεταφ., ὁδηγῶ, διδάσκω, Πλούτ. 2. 954Β· οὕτω καὶ ὁδηγετέω ἐν Θεμιστ. 151C· πρβλ. κυνηγετέω, ποδηγητέω.