ἄνυσις: Difference between revisions
Ὁ σοφὸς ἐν αὑτῷ περιφέρει τὴν οὐσίαν → Qui sapit, is in se cuncta circumfert sua → Der Weise trägt, was er besitzt, in sich herum
(13_5) |
(6_8) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0266.png Seite 266]] ἡ, Vollendung, Erfolg, [[ἄνυσις]] δ' οὐκ ἔσσεται αὐτῶν, sie werden nichts ausrichten, Il. 2, 347; οὐκ ἄνυσίντινα δήομεν, wir werden lein Ende finden, nichts ausrichten, Od. 4, 544; κελεύθου Ap. Rh. 2, 310; οὐδ' ἄν. Theocr. 25, 93; selten in Prosa, wie Plut. prof. virt. sent. p. 246. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0266.png Seite 266]] ἡ, Vollendung, Erfolg, [[ἄνυσις]] δ' οὐκ ἔσσεται αὐτῶν, sie werden nichts ausrichten, Il. 2, 347; οὐκ ἄνυσίντινα δήομεν, wir werden lein Ende finden, nichts ausrichten, Od. 4, 544; κελεύθου Ap. Rh. 2, 310; οὐδ' ἄν. Theocr. 25, 93; selten in Prosa, wie Plut. prof. virt. sent. p. 246. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἄνῠσις''': -εως, ἡ, ([[ἀνύω]]) [[κατόρθωσις]], [[τελείωσις]], [[ἄνυσις]] δ’ οὐκ ἔσσεται αὐτῶν, «ἐντελὴς δὲ [[πρᾶξις]] οὐ γενήσεται αὐτῶν» (Σχόλ.), «[[τελείωσις]] δ’ οὐκ ἔσται τῆς βουλῆς αὐτῶν» (μετάφρ. Γαζῆ), Ἰλ. Β. 347· οὐκ ἄνυσίν τινα δήομεν, δὲν εὑρίσκομεν [[τέλος]] τι, οὐδὲν κατορθοῦμεν, Ὀδ. Δ. 544· χρήμασι, τῶν [[ἄνυσις]] γίνεται οὐδεμία Θέογν. 462· οὐδ’ [[ἄνυσις]] Θεόκρ. 25. 93. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:28, 5 August 2017
English (LSJ)
εως, ἡ, (ἀνύω)
A accomplishment, ἄ. δ' οὐκ ἔσσεται αὐτῶν Il.2.347; οὐκ ἄνυσίν τινα δήομεν we find no end, accomplish nothing, Od.4.544; χρήμασιν ὧν ἄ. γίνεται οὐδεμία Thgn.462; οὐδ' ἄνυσις there is no respite, Theoc.25.93.—Poet. and late Prose, as Plu.2.77b.
German (Pape)
[Seite 266] ἡ, Vollendung, Erfolg, ἄνυσις δ' οὐκ ἔσσεται αὐτῶν, sie werden nichts ausrichten, Il. 2, 347; οὐκ ἄνυσίντινα δήομεν, wir werden lein Ende finden, nichts ausrichten, Od. 4, 544; κελεύθου Ap. Rh. 2, 310; οὐδ' ἄν. Theocr. 25, 93; selten in Prosa, wie Plut. prof. virt. sent. p. 246.
Greek (Liddell-Scott)
ἄνῠσις: -εως, ἡ, (ἀνύω) κατόρθωσις, τελείωσις, ἄνυσις δ’ οὐκ ἔσσεται αὐτῶν, «ἐντελὴς δὲ πρᾶξις οὐ γενήσεται αὐτῶν» (Σχόλ.), «τελείωσις δ’ οὐκ ἔσται τῆς βουλῆς αὐτῶν» (μετάφρ. Γαζῆ), Ἰλ. Β. 347· οὐκ ἄνυσίν τινα δήομεν, δὲν εὑρίσκομεν τέλος τι, οὐδὲν κατορθοῦμεν, Ὀδ. Δ. 544· χρήμασι, τῶν ἄνυσις γίνεται οὐδεμία Θέογν. 462· οὐδ’ ἄνυσις Θεόκρ. 25. 93.
