πηνίκη: Difference between revisions
τῶν δ᾽ ὀρθουμένων σῴζει τὰ πολλὰ σώμαθ᾽ ἡ πειθαρχία → But of those who make it through, following orders is what saves most of their lives (Sophocles, Antigone 675f.)
(13_5) |
(6_9) |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0611.png Seite 611]] ἡ, jetzt meist [[πηνήκη]] geschrieben (scheint nur andere Form von [[φενάκη]]), eigtl. Betrug, Täuschung (s. die Ableitungen), <b class="b2">falsches Haar</b>, Perücke; τὴν πηνήκην ἐπέθετο, Luc. D. Mer. 12, 5, vgl. 5, 3. 11, 4; so auch Poll. 2, 30. 10, 170 u. Zonar. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0611.png Seite 611]] ἡ, jetzt meist [[πηνήκη]] geschrieben (scheint nur andere Form von [[φενάκη]]), eigtl. Betrug, Täuschung (s. die Ableitungen), <b class="b2">falsches Haar</b>, Perücke; τὴν πηνήκην ἐπέθετο, Luc. D. Mer. 12, 5, vgl. 5, 3. 11, 4; so auch Poll. 2, 30. 10, 170 u. Zonar. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''πηνίκη''': ἡ, [[φενάκη]], Ἀριστοφ. ἐν Meineke Κωμικ. Ἀποσπ. 1. σ. 1176. Λουκ.· κατὰ τὸν Φώτ. καὶ Σουΐδ. «[[πηνίκη]]: περικεφαλαία τριχωτή, καὶ περιθετὴ [[κόμη]]. [[ἔνθεν]] καὶ πηνικίζειν τὸ ἀπατᾷν, τῆς δὲ περιθετῆς [[κόμης]] τὸ μὲν ἔντριχον, τὸ δὲ [[προκόμιον]], τὸ δὲ πηνίκην ἐκάλουν»· ἀλλ’ ἴδε [[Πολυδ]]. Β΄, 30. ― Ἀντὶ τοῦ [[πηνίκη]], τὸ [[πηνήκη]] καὶ τὸ [[φενάκη]] συνεχῶς ἀπαντῶσιν ὡς διάφ. γραφ., ὡς ἐν Λουκ. Ἑταιρ. Διαλ. 5. 3., 11. 4., 12. 5, κτλ.· τὰ δ’ ἑπόμενα παράγωγα καθιστῶσι πιθανὸν ὅτι τὸ [[πηνίκη]] [[εἶναι]] [[ἁπλῶς]] [[ἕτερος]] [[τύπος]] ἀντὶ τοῦ [[φενάκη]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:29, 5 August 2017
German (Pape)
[Seite 611] ἡ, jetzt meist πηνήκη geschrieben (scheint nur andere Form von φενάκη), eigtl. Betrug, Täuschung (s. die Ableitungen), falsches Haar, Perücke; τὴν πηνήκην ἐπέθετο, Luc. D. Mer. 12, 5, vgl. 5, 3. 11, 4; so auch Poll. 2, 30. 10, 170 u. Zonar.
Greek (Liddell-Scott)
πηνίκη: ἡ, φενάκη, Ἀριστοφ. ἐν Meineke Κωμικ. Ἀποσπ. 1. σ. 1176. Λουκ.· κατὰ τὸν Φώτ. καὶ Σουΐδ. «πηνίκη: περικεφαλαία τριχωτή, καὶ περιθετὴ κόμη. ἔνθεν καὶ πηνικίζειν τὸ ἀπατᾷν, τῆς δὲ περιθετῆς κόμης τὸ μὲν ἔντριχον, τὸ δὲ προκόμιον, τὸ δὲ πηνίκην ἐκάλουν»· ἀλλ’ ἴδε Πολυδ. Β΄, 30. ― Ἀντὶ τοῦ πηνίκη, τὸ πηνήκη καὶ τὸ φενάκη συνεχῶς ἀπαντῶσιν ὡς διάφ. γραφ., ὡς ἐν Λουκ. Ἑταιρ. Διαλ. 5. 3., 11. 4., 12. 5, κτλ.· τὰ δ’ ἑπόμενα παράγωγα καθιστῶσι πιθανὸν ὅτι τὸ πηνίκη εἶναι ἁπλῶς ἕτερος τύπος ἀντὶ τοῦ φενάκη.
