κρίσιμος: Difference between revisions

From LSJ

Σοφῷ παρ' ἀνδρὶ (Σοφοῦ παρ' ἀνδρὸς) πρῶτος εὑρέθη λόγος → Apud sapientem inventa est ratio primitus → Bei einem weisen Mann fand man zuerst Vernunft

Menander, Monostichoi, 487
(6_12)
(Bailly1_3)
Line 12: Line 12:
{{ls
{{ls
|lstext='''κρίσῐμος''': ῐ, ον, ([[κρίσις]]) ὡς καὶ νῦν, [[κρίσιμος]], κρ. [[ἡμέρα]], ἡ [[κρίσιμος]] [[ἡμέρα]] νόσου, Ἱππ. Ἀφ. 1261, κ. ἀλλ., Ἀριστ. Φυσ. 5. 6, 7· ὁ Μένανδ. λέγει περὶ τῆς ἑβδόμης ἡμέρας, κρ. γὰρ αὕτη γίγνεται ἐν Ἀδήλ. 296· οὕτω κρ. φάεα Ἀνθ. Π. 11. 382, 11· τὸ κρ., κρίσιμον [[σημεῖον]], μνημονεύεται ἐκ τοῦ Ἱππ. ― συγκρ. -ώτερος, ὁ αὐτ. π. Διαίτ. Ὀξ. 387. Ἐπίρρ. -μῶς, ὁ αὐτ. ἐν Ἐπιδ. τὸ Α΄, 945.
|lstext='''κρίσῐμος''': ῐ, ον, ([[κρίσις]]) ὡς καὶ νῦν, [[κρίσιμος]], κρ. [[ἡμέρα]], ἡ [[κρίσιμος]] [[ἡμέρα]] νόσου, Ἱππ. Ἀφ. 1261, κ. ἀλλ., Ἀριστ. Φυσ. 5. 6, 7· ὁ Μένανδ. λέγει περὶ τῆς ἑβδόμης ἡμέρας, κρ. γὰρ αὕτη γίγνεται ἐν Ἀδήλ. 296· οὕτω κρ. φάεα Ἀνθ. Π. 11. 382, 11· τὸ κρ., κρίσιμον [[σημεῖον]], μνημονεύεται ἐκ τοῦ Ἱππ. ― συγκρ. -ώτερος, ὁ αὐτ. π. Διαίτ. Ὀξ. 387. Ἐπίρρ. -μῶς, ὁ αὐτ. ἐν Ἐπιδ. τὸ Α΄, 945.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui sert à juger, décisif, critique ; <i>particul. en parl. de maladie</i>;<br /><b>2</b> qui concerne <i>ou</i> amène la crise.<br />'''Étymologie:''' [[κρίνω]].
}}
}}

Revision as of 19:34, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κρίσῐμος Medium diacritics: κρίσιμος Low diacritics: κρίσιμος Capitals: ΚΡΙΣΙΜΟΣ
Transliteration A: krísimos Transliteration B: krisimos Transliteration C: krisimos Beta Code: kri/simos

English (LSJ)

[ῐς], ον, (κρίσις)

   A decisive, critical, κ. ἡμέρα the crisis of a disease, Hp.Aph.7.85, al., Arist.Ph.230b5; κ. γὰρ αὕτη γίγνεται (sc. the seventh day) Men.890; also κ. φάεα AP11.382.11 (Agath.); ἐν κρισίμοις Hp.Epid.1.7: Comp. -ώτερος Id.Acut.23. Adv. -μως Id. Epid.l.c.

Greek (Liddell-Scott)

κρίσῐμος: ῐ, ον, (κρίσις) ὡς καὶ νῦν, κρίσιμος, κρ. ἡμέρα, ἡ κρίσιμος ἡμέρα νόσου, Ἱππ. Ἀφ. 1261, κ. ἀλλ., Ἀριστ. Φυσ. 5. 6, 7· ὁ Μένανδ. λέγει περὶ τῆς ἑβδόμης ἡμέρας, κρ. γὰρ αὕτη γίγνεται ἐν Ἀδήλ. 296· οὕτω κρ. φάεα Ἀνθ. Π. 11. 382, 11· τὸ κρ., κρίσιμον σημεῖον, μνημονεύεται ἐκ τοῦ Ἱππ. ― συγκρ. -ώτερος, ὁ αὐτ. π. Διαίτ. Ὀξ. 387. Ἐπίρρ. -μῶς, ὁ αὐτ. ἐν Ἐπιδ. τὸ Α΄, 945.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 qui sert à juger, décisif, critique ; particul. en parl. de maladie;
2 qui concerne ou amène la crise.
Étymologie: κρίνω.