τιμήεις: Difference between revisions
Πενίας βαρύτερον οὐδέν ἐστι φορτίον → Onus est inopia longe gravius ceteris → Als Armut gibt es keine Last, die schwerer wiegt
(6_8) |
(Bailly1_5) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''τῑμήεις''': εσσα, εν· συνῃρ. τιμῇς Ἰλ. Ι. 605· αἰτ. [[τιμῆντα]] Σ. 475· Δωρ. τιμάεις Πινδ. Ι. 4. 12 (3. 25)· - τετιμημένος, [[ἔντιμος]], ἐκτιμώμενος ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, Ἰλ. Ι. 605 (601), Ὀδ. Ν. 129., Σ. 161. -Συγκρ., τιμηέστερος πέλεται Α. 393. 2) ἐπὶ πραγμάτων, [[βαρύτιμος]], [[πολύτιμος]], [[χρυσός]] Ἰλ. Σ. 475, Ὀδ. Θ. 393· [[δῶρον]] Α. 312· ὑπερθετ., τιμηέστατον [[δῶρον]] Δ. 614., Ο. 114· [[ἐμπόλημα]] τιμηέστατον Κωμ. Ἀνών. 36. | |lstext='''τῑμήεις''': εσσα, εν· συνῃρ. τιμῇς Ἰλ. Ι. 605· αἰτ. [[τιμῆντα]] Σ. 475· Δωρ. τιμάεις Πινδ. Ι. 4. 12 (3. 25)· - τετιμημένος, [[ἔντιμος]], ἐκτιμώμενος ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, Ἰλ. Ι. 605 (601), Ὀδ. Ν. 129., Σ. 161. -Συγκρ., τιμηέστερος πέλεται Α. 393. 2) ἐπὶ πραγμάτων, [[βαρύτιμος]], [[πολύτιμος]], [[χρυσός]] Ἰλ. Σ. 475, Ὀδ. Θ. 393· [[δῶρον]] Α. 312· ὑπερθετ., τιμηέστατον [[δῶρον]] Δ. 614., Ο. 114· [[ἐμπόλημα]] τιμηέστατον Κωμ. Ἀνών. 36. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ήεσσα, ῆεν;<br /><b>1</b> honoré, considéré, estimé;<br /><b>2</b> digne de prix, précieux;<br /><i>Cp.</i> τιμηέστερος, <i>Sp.</i> τιμηέστατος.<br />'''Étymologie:''' [[τιμή]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 19:37, 9 August 2017
English (LSJ)
εσσα, εν, acc. τιμήϝεντα (τιμετε[ lapis) prob. in Supp.Epigr.4.44 (Sicily); contr. τιμῆς Il. 9.605; acc.
A τιμῆντα 18.475; Dor. τιμάεις BCH21.599 (Delph., iv B.C.); pl. τιμάεντες Pi.I.4(3).7(25); Pamphyl. fem. τιμάϝεσα Schwyzer 686.6:—honoured, esteemed, of men or gods, Il.9.605, Od.13.129, 18.161: Comp., τιμηέστερος πέλεται 1.393. 2 of things, prized, costly, χρυσός Il.18.475, Od.8.393; δῶρον 1.312: Sup., [δῶρον] τιμηέστατον 4.614, 15.114; ἐμπόλημα -έστατον Com.Adesp.1226: Dor. contr. Sup. τιμαστάτων (gen. pl.) may perh. be restored in Archyt. ap. Stob.1.48.6 (τιμαιέτατων, τιμαετάτων, τιμαοτάτων codd., τιμαεστάτων cj. Gaisf.).
German (Pape)
[Seite 1115] εσσα, εν, zsgzgn τιμῇς, Il. 9, 605, acc. τιμῆντα, Il. 18, 475, u. dor. τιμᾶντα, Pind.; geschätzt, geehrt, in Ansehen stehend; von Menschen, Od. 13, 129. 18, 160; von Sachen, werthvoll, kostbar, χρυσός, δῶρον, Od. 1, 312. 8, 393. 11, 327; τιμηέστερος, 1, 393; superl. τιμηέστατος, 4, 614. 15, 114; τιμάεντες, Pind. I. 3, 25; und einzeln bei sp. D.
Greek (Liddell-Scott)
τῑμήεις: εσσα, εν· συνῃρ. τιμῇς Ἰλ. Ι. 605· αἰτ. τιμῆντα Σ. 475· Δωρ. τιμάεις Πινδ. Ι. 4. 12 (3. 25)· - τετιμημένος, ἔντιμος, ἐκτιμώμενος ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, Ἰλ. Ι. 605 (601), Ὀδ. Ν. 129., Σ. 161. -Συγκρ., τιμηέστερος πέλεται Α. 393. 2) ἐπὶ πραγμάτων, βαρύτιμος, πολύτιμος, χρυσός Ἰλ. Σ. 475, Ὀδ. Θ. 393· δῶρον Α. 312· ὑπερθετ., τιμηέστατον δῶρον Δ. 614., Ο. 114· ἐμπόλημα τιμηέστατον Κωμ. Ἀνών. 36.
French (Bailly abrégé)
ήεσσα, ῆεν;
1 honoré, considéré, estimé;
2 digne de prix, précieux;
Cp. τιμηέστερος, Sp. τιμηέστατος.
Étymologie: τιμή.