ἀκαλήφη

English (LSJ)

(

   A ἀκαλύφη Thphr.HP7.7.2 codd.), ἡ, stinging-nettle, Dsc.4.93, etc.: metaph., ἀπὸ τῆς ὀργῆς τὴν ἀ. ἀφελέσθαι Ar.V.884, cf. Anon. ap. Chrysipp.Stoic.3.178.    II sea-anemone, so called from its stinging properties, Eup.60, Pherecr.24, Ar.Lys.549 (cf. Sch.), Arist.HA531a31, 588b20, Plu.2.670d.

German (Pape)

[Seite 67] ἡ, 1) Nessel (οὐ καλὴν ἁφὴν ἔχουσα), Ar. Eq. 420; vgl. bei Ath. II, 62 e; komisch Ar. Vesp. 884 τῆς ὀργῆς τήν ἀκ. ἀφελέσθαι, die Brennessel des Zorns; Lys. 549 μητριδίων ἀκαληφῶν, von alten Frauen, Schol. δριμυτάτων. Vgl. κνίδη. – 2) eine Meerqualle (ascidia, Linn.), Arist. H. A. 4, 6; Athen. III, 90 b, wo Philippd. com. ὄστρει', ἀκαλήφας καὶ λεπάδας παρέθηκέ μοι vrbdt. Hieher läßt sich auch Ar. Lys. 549, wegen des dabeistehenden τήθεα, ziehen.

Greek (Liddell-Scott)

ἀκᾰλήφη: ἡ, κνίδη, τσουκνίδα, Λατ. urtica, Ἀριστοφ. Λυσ. 549, κτλ.: μεταφ., ἀπὸ τῆς ὀργῆς τὴν ἀκ. ἀφελέσθαι, ὁ αὐτ. Σφῆκ. 884. ΙΙ. εἶδος θαλασσίου μαλακίου, τὸ ὁποῖον ἐν τῇ ἐπαφῇ προξενεῖ δριμὺν κνησμὸν ὡς ἡ κνίδη, urtica marina, ἐκ τοῦ εἴδους τῶν ἀκτινωτῶν, Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 4. 6, 6., 8. 1, 7, καὶ ἀλλ.

French (Bailly abrégé)

ης (ἡ) :
1 ortie, plante ; fig. piquant, aiguillon;
2 ortie de mer (ascidia L.), poisson.
Étymologie: DELG étym. inconnue.