πολεμαρχέω: Difference between revisions
From LSJ
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
(6_6) |
(Bailly1_4) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''πολεμαρχέω''': εἶμαι [[πολέμαρχος]], Ἡρόδ. 6. 109, Ξεν. Ἑλλ. 5. 2, 25· ― Δωρ. πολεμαρχίω, Ἐπιγραφ. Δελφ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 1573-4. | |lstext='''πολεμαρχέω''': εἶμαι [[πολέμαρχος]], Ἡρόδ. 6. 109, Ξεν. Ἑλλ. 5. 2, 25· ― Δωρ. πολεμαρχίω, Ἐπιγραφ. Δελφ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 1573-4. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶ :<br />être polémarque.<br />'''Étymologie:''' [[πολέμαρχος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:47, 9 August 2017
English (LSJ)
A to be polemarch, Ἀθηναίων Hdt.6.109, cf. Cratin.458 (= Com.Adesp.51), X.HG5.2.25; Boeot. πολεμαρχίω IG7.4127 (Acraeph.), etc.
German (Pape)
[Seite 653] den Krieg anfangen, anführen, bes. πολέμαρχος sein; Her. 6, 109; Xen. Hell. 5, 2, 25; Pol. 4, 18, 4; Plut. Pelop. 7.
Greek (Liddell-Scott)
πολεμαρχέω: εἶμαι πολέμαρχος, Ἡρόδ. 6. 109, Ξεν. Ἑλλ. 5. 2, 25· ― Δωρ. πολεμαρχίω, Ἐπιγραφ. Δελφ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 1573-4.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
être polémarque.
Étymologie: πολέμαρχος.
