δυναστικός: Difference between revisions
From LSJ
Ὅτ' εὐτυχεῖς, μάλιστα μὴ φρόνει μέγα → Minus insolesce, quo magis res prosperae → Wenn du im Glück bist, brüste dich am wenigsten
(6_10) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δῠναστικός''': -ή, -όν, ἀνήκων ἢ [[κατάλληλος]] διὰ δυνάστην, [[αὐθαίρετος]], Ἀριστ. Πολ. 6. 6, 3. | |lstext='''δῠναστικός''': -ή, -όν, ἀνήκων ἢ [[κατάλληλος]] διὰ δυνάστην, [[αὐθαίρετος]], Ἀριστ. Πολ. 6. 6, 3. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ή, όν :<br />impérieux, autoritaire.<br />'''Étymologie:''' [[δυνάστης]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:52, 9 August 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A of or for a δυνάστης, arbitrary, Arist.Pol.1320b31 (Sup.): Comp., more potent, Gal.6.396.
German (Pape)
[Seite 673] zum δυνάστης gehörig, gewalthaberisch; τῇ δυναστικωτάτῃ καὶ τυραννικωτάτῃ τῶν ὀλιγαρχιῶν Arist. pol. 6, 6 erinnert an das unter δυναστεία Gesagte.
Greek (Liddell-Scott)
δῠναστικός: -ή, -όν, ἀνήκων ἢ κατάλληλος διὰ δυνάστην, αὐθαίρετος, Ἀριστ. Πολ. 6. 6, 3.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
impérieux, autoritaire.
Étymologie: δυνάστης.
