εὐπαρόρμητος: Difference between revisions
From LSJ
(6_16) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὐπαρόρμητος''': -ον, εὐκόλως παρορμώμενος, Ἀριστ. Ρητ. 2. 2, 10. | |lstext='''εὐπαρόρμητος''': -ον, εὐκόλως παρορμώμενος, Ἀριστ. Ρητ. 2. 2, 10. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />facile à exciter, à émouvoir.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[παρορμάω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:55, 9 August 2017
English (LSJ)
ον,
A easily excited, πρός τινας Arist. Rh.1379a17.
German (Pape)
[Seite 1087] leicht in Bewegung zu setzen, aufzuregen, Arist. rhet. 2, 2, = καὶ ὀργίλοι.
Greek (Liddell-Scott)
εὐπαρόρμητος: -ον, εὐκόλως παρορμώμενος, Ἀριστ. Ρητ. 2. 2, 10.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
facile à exciter, à émouvoir.
Étymologie: εὖ, παρορμάω.
