κατακωμάζω: Difference between revisions
From LSJ
Theocritus, Idylls, 30.3
(6_6) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''κατακωμάζω''': εἰσορμῶ ἐν παραφορᾷ ὡς οἱ εὐθυμοῦντες, οἱ κωμάζοντες, ὡς τὸ [[εἰσκωμάζω]]· καὶ ἐπὶ τῆς δυστυχίας, ὡς, τὸ [[δαιμόνιον]] κατεκώμασε δώμασιν, ἐπέπεσεν, ἐνέσκψεν, Εὐριπ. Φοίν. 352. | |lstext='''κατακωμάζω''': εἰσορμῶ ἐν παραφορᾷ ὡς οἱ εὐθυμοῦντες, οἱ κωμάζοντες, ὡς τὸ [[εἰσκωμάζω]]· καὶ ἐπὶ τῆς δυστυχίας, ὡς, τὸ [[δαιμόνιον]] κατεκώμασε δώμασιν, ἐπέπεσεν, ἐνέσκψεν, Εὐριπ. Φοίν. 352. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=insulter, outrager.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[κωμάζω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:00, 9 August 2017
English (LSJ)
A burst riotously in upon, τὸ δαιμόνιον κατεκώμασε δώμασιν E.Ph.352.
German (Pape)
[Seite 1358] daherschwärmen (s. das simplex); vom Unglück, einbrechen, einstürmen, τὸ δαιμόνιον κατεκώμασε δώμασιν Οἰδιπόδα Eur. Phoen. 355.
Greek (Liddell-Scott)
κατακωμάζω: εἰσορμῶ ἐν παραφορᾷ ὡς οἱ εὐθυμοῦντες, οἱ κωμάζοντες, ὡς τὸ εἰσκωμάζω· καὶ ἐπὶ τῆς δυστυχίας, ὡς, τὸ δαιμόνιον κατεκώμασε δώμασιν, ἐπέπεσεν, ἐνέσκψεν, Εὐριπ. Φοίν. 352.
