στηλίτης: Difference between revisions
Ἔργων πονηρῶν χεῖρ' ἐλευθέραν ἔχε → Mali facinoris liberam serva manum → Von schlechten Taten halte deine Hände frei
(6_3) |
(Bailly1_4) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''στηλίτης''': [ῑ], -ου, ὁ, θηλ. -ῖτις, -ιδος, ὁ ἀνήκων εἰς στήλην ἢ [[ὅμοιος]] στήλῃ, [[λίθος]] Λουκ. Φιλοψ. 11· ἐπὶ σταλίτιδι πέτρᾳ (Δωρ.) Ἀνθ. Π. 7. 424. ΙΙ. ἐπιγεγραμμένος ἐπὶ στήλης, [[δημοσίᾳ]] ἀναγεγραμμένος ὡς ἄτιμος, στηλίτην τινὰ ἀναγράφειν, ποιεῖν Ἰσοκρ. 348D, Δημ. 122. 24· στ. γεγονὼς ἐν τῇ ἀκροπόλει παρ’ Ἀριστ. ἐν Ρητ. 2. 23, 25· πρβλ. [[στήλη]] ΙΙ. 2, [[στηλιτεύω]]. | |lstext='''στηλίτης''': [ῑ], -ου, ὁ, θηλ. -ῖτις, -ιδος, ὁ ἀνήκων εἰς στήλην ἢ [[ὅμοιος]] στήλῃ, [[λίθος]] Λουκ. Φιλοψ. 11· ἐπὶ σταλίτιδι πέτρᾳ (Δωρ.) Ἀνθ. Π. 7. 424. ΙΙ. ἐπιγεγραμμένος ἐπὶ στήλης, [[δημοσίᾳ]] ἀναγεγραμμένος ὡς ἄτιμος, στηλίτην τινὰ ἀναγράφειν, ποιεῖν Ἰσοκρ. 348D, Δημ. 122. 24· στ. γεγονὼς ἐν τῇ ἀκροπόλει παρ’ Ἀριστ. ἐν Ρητ. 2. 23, 25· πρβλ. [[στήλη]] ΙΙ. 2, [[στηλιτεύω]]. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br /><b>1</b> en forme de colonne, de stèle;<br /><b>2</b> inscrit sur une colonne, une stèle en signe d’infamie, déshonoré.<br />'''Étymologie:''' [[στήλη]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:10, 9 August 2017
English (LSJ)
ου, ὁ, fem. στηλιτ-ῖτις, ιδος,
A of or like a στήλη, λίθος Luc. Philops.11; ἐπὶ σταλίτιδι πέτρᾳ (Dor.) AP7.424 (Antip.Sid.). II inscribed on a στήλη, posted or placarded as infamous, στηλίτην τινὰ ἀναγράφειν, -ίτας ποιεῖν, Isoc.16.9, D.9.45; σ. γεγονὼς ἐν τῇ ἀκροπόλει Thrasyb. ap. Arist.Rh.1400a32; cf. foreg.
German (Pape)
[Seite 941] ὁ, fem. στηλῖτις, zur Säule gebörig; λίθος, Luc. philops. 11; auf eine Säule geschrieben; bes. der, dessen Namen an die öffentliche Schandsäule geschrieben, gebrandmarkt ist, ὥςτε καὶ στηλίτας ποιεῖν, Dem. 9, 45; Plut. u. a. Sp. – Auf einer Säule wohnend, wie einige ägyptische Einsiedler zur Selbstpeinigung thaten, K. S.
Greek (Liddell-Scott)
στηλίτης: [ῑ], -ου, ὁ, θηλ. -ῖτις, -ιδος, ὁ ἀνήκων εἰς στήλην ἢ ὅμοιος στήλῃ, λίθος Λουκ. Φιλοψ. 11· ἐπὶ σταλίτιδι πέτρᾳ (Δωρ.) Ἀνθ. Π. 7. 424. ΙΙ. ἐπιγεγραμμένος ἐπὶ στήλης, δημοσίᾳ ἀναγεγραμμένος ὡς ἄτιμος, στηλίτην τινὰ ἀναγράφειν, ποιεῖν Ἰσοκρ. 348D, Δημ. 122. 24· στ. γεγονὼς ἐν τῇ ἀκροπόλει παρ’ Ἀριστ. ἐν Ρητ. 2. 23, 25· πρβλ. στήλη ΙΙ. 2, στηλιτεύω.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
1 en forme de colonne, de stèle;
2 inscrit sur une colonne, une stèle en signe d’infamie, déshonoré.
Étymologie: στήλη.
