κροταλίζω: Difference between revisions

From LSJ

θανάτου τῆς ζημίας ἐπικειμένης → the penalty is death

Source
(Bailly1_3)
(Autenrieth)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=<i>ao.</i> ἐκροτάλισα;<br /><b>1</b> faire résonner en heurtant, acc.;<br /><b>2</b> faire résonner des castagnettes <i>ou</i> cliquettes.<br />'''Étymologie:''' [[κρόταλον]].
|btext=<i>ao.</i> ἐκροτάλισα;<br /><b>1</b> faire résonner en heurtant, acc.;<br /><b>2</b> faire résonner des castagnettes <i>ou</i> cliquettes.<br />'''Étymologie:''' [[κρόταλον]].
}}
{{Autenrieth
|auten=([[κρόταλον]]): [[rattle]]; ὄχεα κροτάλιζον, ‘drew the rattling chariots,’ Il. 11.160†.
}}
}}

Revision as of 15:30, 15 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κροταλίζω Medium diacritics: κροταλίζω Low diacritics: κροταλίζω Capitals: ΚΡΟΤΑΛΙΖΩ
Transliteration A: krotalízō Transliteration B: krotalizō Transliteration C: krotalizo Beta Code: krotali/zw

English (LSJ)

   A use rattles or castanets, τινὲς τῶν γυναικῶν, κρόταλα ἔχουσαι, κροταλίζουσι Hdt.2.60: hence ἵπποι κείν' ὄχεα κροτάλιζον rattled them along, Il.11.160.    II later, clap, applaud, Anaxil.2, D.Chr.31.162, Alciphr.2.4:—Pass., Ath.4.159e, 11.503f.

German (Pape)

[Seite 1513] klappern od. rasseln lassen; ἵπποι κείν' ὄχεα κροτάλιζον Il. 11, 159, die Rosse rasselten mit den leeren Wagen daher. – Die Schellen, Becken aneinander schlagen, Her. 2, 60 u. Sp. – Uebh. klatschen, Beifall klatschen, wie κροτέω, μετὰ χαρᾶς Ath. IX, 395 a, u. pass., κροταλιζομένου ποτέ τινος τῶν αὐλητῶν XIV, 631 f. ὑπὸ πάντων κροταλισθείς XI, 503 f; auch a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

κροτᾰλίζω: (κρόταλον) ποιῶ κρότον διὰ τῆς συγκρούσεως κροτάλων, παίζω τὰ κρόταλα, κροταλίζω, τινὲς τῶν γυναικῶν, κρόταλα ἔχουσαι, κροταλίζουσι Ἡρόδ. 2. 60· ― ὅθεν, ἵπποι κείν’ ὄχεα κροτάλιζον, τὰ ἔσυρον μετὰ κρότου, Ἰλ. Λ. 160, πρβλ. κροτέω Ι. ΙΙ. παρὰ μεταγεν. ὡς τὸ κροτέω ΙΙ. 2, ἐπικροτῶ, Ἀλκίφρων 2. 4, 5, Ἀθήν. 395Α, 503F. ― Παθ., αὐτόθι 159Ε.

French (Bailly abrégé)

ao. ἐκροτάλισα;
1 faire résonner en heurtant, acc.;
2 faire résonner des castagnettes ou cliquettes.
Étymologie: κρόταλον.

English (Autenrieth)

(κρόταλον): rattle; ὄχεα κροτάλιζον, ‘drew the rattling chariots,’ Il. 11.160†.