ἀάζω: Difference between revisions

From LSJ

τὸ αὐτοφυὲς κρεῖττον τοῦ ἑτεροδιδάκτου → what is inborn is better than what is taught by others

Source
(6_23)
(big3_1)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''ἀάζω''': μελ. άσω, [[ἐκπνέω]] ἔχων τὸ [[στόμα]] ἀνοικτόν, [[ἐκπέμπω]] θερμὴν πνοὴν (χουχουλιάζω), καθὼς [[ὅταν]] θερμαίνωμεν τὰς χείρας ἡμῶν· ἀντίκειται δὲ τῷ φυσῶ· «φυσῶσι μὲν γὰρ ψυχρόν, ἀάζουσι δὲ θερμόν· ὁ μὲν γὰρ φυσῶν κινεῖ τὸν ἀέρα οὐκ ἀθρόως, ἀλλὰ διὰ στενοῦ τοῦ στόματος, ὁ δὲ ἀάζων ἀθρόον ἐκπνεῖ, διὸ θερμόν». Ἀριστοτέλ. Προβλ. λδ΄. 7.
|lstext='''ἀάζω''': μελ. άσω, [[ἐκπνέω]] ἔχων τὸ [[στόμα]] ἀνοικτόν, [[ἐκπέμπω]] θερμὴν πνοὴν (χουχουλιάζω), καθὼς [[ὅταν]] θερμαίνωμεν τὰς χείρας ἡμῶν· ἀντίκειται δὲ τῷ φυσῶ· «φυσῶσι μὲν γὰρ ψυχρόν, ἀάζουσι δὲ θερμόν· ὁ μὲν γὰρ φυσῶν κινεῖ τὸν ἀέρα οὐκ ἀθρόως, ἀλλὰ διὰ στενοῦ τοῦ στόματος, ὁ δὲ ἀάζων ἀθρόον ἐκπνεῖ, διὸ θερμόν». Ἀριστοτέλ. Προβλ. λδ΄. 7.
}}
{{DGE
|dgtxt=[[exhalar el aliento]] καὶ γὰρ τοῦτο ... [[ἐγγύθεν]] μέν ἐστι θερμόν, ὥσπερ καὶ ὅταν ἀάζωμεν Arist.<i>Mete</i>.367<sup>b</sup>2, cf. <i>Pr</i>.964<sup>a</sup>16<br /><b class="num">•</b>op. φυσᾶν Arist.<i>Pr</i>.964<sup>a</sup>11.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Tal vez onomat., rel. c. [[ἄζω]], de ἆ; aunque tb. pudiera ponerse en rel. c. [[ἄημι]] q.u.
}}
}}

Revision as of 11:42, 21 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀάζω Medium diacritics: ἀάζω Low diacritics: αάζω Capitals: ΑΑΖΩ
Transliteration A: aázō Transliteration B: aazō Transliteration C: aazo Beta Code: a)a/zw

English (LSJ)

   A breathe with the mouth wide open, Arist.Pr.964a11. (Onomatopoeic word, for ἀἅζω, make the sound aha!)

German (Pape)

[Seite 1] (ἄω, ἄζω), (mit offnem Munde ausathmen), hauchen, Arist. Probl. 34, 7 dem φυσᾶν διὰ στενοῦ τοῦ στόματος entgegengesetzt, ὁ δὲ ἀάζων ἀθρόον ἐκπνεῖ S. auch ἄζω.

Greek (Liddell-Scott)

ἀάζω: μελ. άσω, ἐκπνέω ἔχων τὸ στόμα ἀνοικτόν, ἐκπέμπω θερμὴν πνοὴν (χουχουλιάζω), καθὼς ὅταν θερμαίνωμεν τὰς χείρας ἡμῶν· ἀντίκειται δὲ τῷ φυσῶ· «φυσῶσι μὲν γὰρ ψυχρόν, ἀάζουσι δὲ θερμόν· ὁ μὲν γὰρ φυσῶν κινεῖ τὸν ἀέρα οὐκ ἀθρόως, ἀλλὰ διὰ στενοῦ τοῦ στόματος, ὁ δὲ ἀάζων ἀθρόον ἐκπνεῖ, διὸ θερμόν». Ἀριστοτέλ. Προβλ. λδ΄. 7.

Spanish (DGE)

exhalar el aliento καὶ γὰρ τοῦτο ... ἐγγύθεν μέν ἐστι θερμόν, ὥσπερ καὶ ὅταν ἀάζωμεν Arist.Mete.367b2, cf. Pr.964a16
op. φυσᾶν Arist.Pr.964a11.

• Etimología: Tal vez onomat., rel. c. ἄζω, de ἆ; aunque tb. pudiera ponerse en rel. c. ἄημι q.u.