ἀάζω: Difference between revisions
(6_23) |
(big3_1) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀάζω''': μελ. άσω, [[ἐκπνέω]] ἔχων τὸ [[στόμα]] ἀνοικτόν, [[ἐκπέμπω]] θερμὴν πνοὴν (χουχουλιάζω), καθὼς [[ὅταν]] θερμαίνωμεν τὰς χείρας ἡμῶν· ἀντίκειται δὲ τῷ φυσῶ· «φυσῶσι μὲν γὰρ ψυχρόν, ἀάζουσι δὲ θερμόν· ὁ μὲν γὰρ φυσῶν κινεῖ τὸν ἀέρα οὐκ ἀθρόως, ἀλλὰ διὰ στενοῦ τοῦ στόματος, ὁ δὲ ἀάζων ἀθρόον ἐκπνεῖ, διὸ θερμόν». Ἀριστοτέλ. Προβλ. λδ΄. 7. | |lstext='''ἀάζω''': μελ. άσω, [[ἐκπνέω]] ἔχων τὸ [[στόμα]] ἀνοικτόν, [[ἐκπέμπω]] θερμὴν πνοὴν (χουχουλιάζω), καθὼς [[ὅταν]] θερμαίνωμεν τὰς χείρας ἡμῶν· ἀντίκειται δὲ τῷ φυσῶ· «φυσῶσι μὲν γὰρ ψυχρόν, ἀάζουσι δὲ θερμόν· ὁ μὲν γὰρ φυσῶν κινεῖ τὸν ἀέρα οὐκ ἀθρόως, ἀλλὰ διὰ στενοῦ τοῦ στόματος, ὁ δὲ ἀάζων ἀθρόον ἐκπνεῖ, διὸ θερμόν». Ἀριστοτέλ. Προβλ. λδ΄. 7. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=[[exhalar el aliento]] καὶ γὰρ τοῦτο ... [[ἐγγύθεν]] μέν ἐστι θερμόν, ὥσπερ καὶ ὅταν ἀάζωμεν Arist.<i>Mete</i>.367<sup>b</sup>2, cf. <i>Pr</i>.964<sup>a</sup>16<br /><b class="num">•</b>op. φυσᾶν Arist.<i>Pr</i>.964<sup>a</sup>11.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Tal vez onomat., rel. c. [[ἄζω]], de ἆ; aunque tb. pudiera ponerse en rel. c. [[ἄημι]] q.u. | |||
}} | }} |
Revision as of 11:42, 21 August 2017
English (LSJ)
A breathe with the mouth wide open, Arist.Pr.964a11. (Onomatopoeic word, for ἀἅζω, make the sound aha!)
German (Pape)
[Seite 1] (ἄω, ἄζω), (mit offnem Munde ausathmen), hauchen, Arist. Probl. 34, 7 dem φυσᾶν διὰ στενοῦ τοῦ στόματος entgegengesetzt, ὁ δὲ ἀάζων ἀθρόον ἐκπνεῖ S. auch ἄζω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀάζω: μελ. άσω, ἐκπνέω ἔχων τὸ στόμα ἀνοικτόν, ἐκπέμπω θερμὴν πνοὴν (χουχουλιάζω), καθὼς ὅταν θερμαίνωμεν τὰς χείρας ἡμῶν· ἀντίκειται δὲ τῷ φυσῶ· «φυσῶσι μὲν γὰρ ψυχρόν, ἀάζουσι δὲ θερμόν· ὁ μὲν γὰρ φυσῶν κινεῖ τὸν ἀέρα οὐκ ἀθρόως, ἀλλὰ διὰ στενοῦ τοῦ στόματος, ὁ δὲ ἀάζων ἀθρόον ἐκπνεῖ, διὸ θερμόν». Ἀριστοτέλ. Προβλ. λδ΄. 7.
Spanish (DGE)
exhalar el aliento καὶ γὰρ τοῦτο ... ἐγγύθεν μέν ἐστι θερμόν, ὥσπερ καὶ ὅταν ἀάζωμεν Arist.Mete.367b2, cf. Pr.964a16
•op. φυσᾶν Arist.Pr.964a11.
• Etimología: Tal vez onomat., rel. c. ἄζω, de ἆ; aunque tb. pudiera ponerse en rel. c. ἄημι q.u.