δυσανασχετέω: Difference between revisions
Ἡ δ᾽ ἐμὴ ψυχὴ πάλαι τέθνηκεν, ὥστε τοῖς θανοῦσιν ὠφελεῖν → My soul died long ago so that I could give some help to the dead
(Bailly1_2) |
(big3_12) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br /><i>seul. prés. et ao.</i><br /><b>1</b> supporter avec peine, acc.;<br /><b>2</b> être mécontent <i>ou</i> indigné.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[ἀνέχω]]. | |btext=-ῶ :<br /><i>seul. prés. et ao.</i><br /><b>1</b> supporter avec peine, acc.;<br /><b>2</b> être mécontent <i>ou</i> indigné.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[ἀνέχω]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=<b class="num">• Morfología:</b> [impf. δυσηνησχέτουν Hdn.<i>Epim</i>.281]<br /><b class="num">I</b> [[soportar mal]] τὰ γιγνόμενα Th.7.71, τὴν τριβήν Plu.<i>Sert</i>.16.<br /><b class="num">II</b> intr.<br /><b class="num">1</b> [[pasarlo mal]] δυσανασχετεῖ καὶ ξενοπαθεῖ del alma, Plu.2.607e, cf. Philostr.<i>Ep</i>.63, Eus.Mynd.59<br /><b class="num">•</b>ref. a un enfermo [[sufrir]], [[sentirse mal]] χρόνον ... ἐφ' ὅσον ὁ πάσχων μὴ δυσανασχετῇ Aët.8.44.<br /><b class="num">2</b> c. rég. prep. [[enojarse]] πρὸς τὰς τοιαύτας ἀποφάσεις τῶν ἱστοριογράφων Plb.16.12.5, πρὸς τὴν ἀνατριβήν Plu.<i>Ant</i>.65, περὶ μοίρας ἢ θανάτου Phalar.<i>Ep</i>.37, ἐπὶ τῇ βλάβῃ Ph.2.461, ἐπὶ τοῖς γεγενημένοις Plu.<i>Cam</i>.35<br /><b class="num">•</b>tb. c. dat. τοῖς γινομένοις I.<i>AI</i> 13.411<br /><b class="num">•</b>abs. [[contenerse con dificultad]] δυσανασχετήσαντες ἐμέλλησαν αὐτὸν ἀνελεῖν Ph.2.167. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:59, 21 August 2017
English (LSJ)
A bear ill, Th.7.71; to be greatly vexed, ἐπί τινι, πρός τι, Plu.Cam.35, Plb.16.12.5; περί τινος Phalar.Ep.37; τοῖς γενομένοις J.AJ13.16.2: abs., Eus.Mynd.59, Aët.8.44.
German (Pape)
[Seite 675] etwas übel aufnehmen, es unerträglich finden; τὰ γιγνόμενα Thuc. 7, 71; Folgende, bes. Dion. Hal. öfter; unwillig werden, zürnen, ἐπί τινι, Nic. Damasc. 53; Plut. Camill. 55; πρός τι, frgm. 6, 3; περί τινος, Sp.; τινί, Clem. Al. p. 2 b.
Greek (Liddell-Scott)
δυσανασχετέω: μετὰ δυσκολίας ὑποφέρω, βαρέως φέρω, Λατ. aegre ferre, τι Θουκ. 7. 71· μεγάλως στενοχωροῦμαι, ἀδημονῶ, ἐπί τινι ἢ πρός τι Πλούτ. Καμ. 35, Πολύβ. 16. 12, 5· περί τινος Φάλαρ. Ἐπ. 115.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
seul. prés. et ao.
1 supporter avec peine, acc.;
2 être mécontent ou indigné.
Étymologie: δυσ-, ἀνέχω.
Spanish (DGE)
• Morfología: [impf. δυσηνησχέτουν Hdn.Epim.281]
I soportar mal τὰ γιγνόμενα Th.7.71, τὴν τριβήν Plu.Sert.16.
II intr.
1 pasarlo mal δυσανασχετεῖ καὶ ξενοπαθεῖ del alma, Plu.2.607e, cf. Philostr.Ep.63, Eus.Mynd.59
•ref. a un enfermo sufrir, sentirse mal χρόνον ... ἐφ' ὅσον ὁ πάσχων μὴ δυσανασχετῇ Aët.8.44.
2 c. rég. prep. enojarse πρὸς τὰς τοιαύτας ἀποφάσεις τῶν ἱστοριογράφων Plb.16.12.5, πρὸς τὴν ἀνατριβήν Plu.Ant.65, περὶ μοίρας ἢ θανάτου Phalar.Ep.37, ἐπὶ τῇ βλάβῃ Ph.2.461, ἐπὶ τοῖς γεγενημένοις Plu.Cam.35
•tb. c. dat. τοῖς γινομένοις I.AI 13.411
•abs. contenerse con dificultad δυσανασχετήσαντες ἐμέλλησαν αὐτὸν ἀνελεῖν Ph.2.167.
