ἀνάρτιος: Difference between revisions
From LSJ
Ἰὸς πέφυκεν ἀσπίδος κακὴ γυνή → Ipsum venenum aspidis mulier mala → Das reinste Natterngift ist eine schlechte Frau
(Bailly1_1) |
(big3_4) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> <i>c.</i> [[ἀνάρσιος]];<br /><b>2</b> impair.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[ἄρτιος]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> <i>c.</i> [[ἀνάρσιος]];<br /><b>2</b> impair.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[ἄρτιος]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον [[impar]] ἡ τριάς Pl.<i>Phd</i>.104e, cf. Meth.<i>Symp</i>.3.3. | |||
}} | }} |
Revision as of 12:05, 21 August 2017
English (LSJ)
ον,
A uneven, odd, Pl.Phd.104e, al. 2 at odds with one, hostile, Plu.2.1030a.
German (Pape)
[Seite 206] ungerade, Plat. Phaed. 104 e.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνάρτιος: -ον, ὁ μὴ ἄρτιος, περιττός, ἀντίθετον τῷ ἄρτιος, Πλάτ. Φαίδων 104Ε, καὶ ἀλλ. 2) ἐχθρός, ὁ ἐχθρικῶς διακείμενος, ἀναρτίους δὲ τοὺς ἐχθροὺς καὶ τοὺς πολεμίους [καλοῦντας] Πλούτ. 2. 1030Α.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 c. ἀνάρσιος;
2 impair.
Étymologie: ἀ, ἄρτιος.
Spanish (DGE)
-ον impar ἡ τριάς Pl.Phd.104e, cf. Meth.Symp.3.3.