ἀντιδιατίθημι: Difference between revisions
Δεῖ τοὺς φιλοῦντας πίστιν, οὐ λόγους ἔχειν → Non bene stat intra verba amicorum fides → Vertrauen müssen Freunde sich, viel reden nicht
(Bailly1_1) |
(big3_5) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=prendre des dispositions contraires ; punir.<br />'''Étymologie:''' [[ἀντί]], [[διατίθημι]]. | |btext=prendre des dispositions contraires ; punir.<br />'''Étymologie:''' [[ἀντί]], [[διατίθημι]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=<b class="num">1</b> en v. act. [[vengarse de]] c. ac. αὐτόν D.S.34.12 φησὶ ... τὸ ἀμύνεσθαι οὐ μόνον σημαίνειν τὸ κακῶς παθόντα ἀντιδιατιθέναι Eust.546.28<br /><b class="num">•</b>abs. οὔτ' ἀντιδιαθεῖναι ... [[δυνατός]] ἐστι Ph.2.313.<br /><b class="num">2</b> en v. med. [[oponerse]] πρὸς τὴν πειθὼ τῶν λόγων Longin.17.1, cf. A.D.<i>Synt</i>.291.2<br /><b class="num">•</b>οἱ ἀντιδιατιθέμενοι [[los adversarios]] δοῦλον δὲ Κυρίου οὐ [[δεῖ]] μάχεσθαι, ἀλλὰ ἤπιον εἶναι πρὸς πάντας ... ἐν πραΰτητι παιδεύοντα τοὺς ἀ. un siervo del Señor no debe ser pendenciero sino atento con todos ... educando con mansedumbre a los adversarios</i>, 2<i>Ep.Ti</i>.2.25. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:14, 21 August 2017
English (LSJ)
A retaliate upon a person, D.S.34.12; κακῶς παθόντα ἀ Eust.546.28:—Med., offer resistance, πρὸς τὴν πειθώ Longin.17.1; τοὺς ἀντιδιατιθεμένους opponents, 2 Ep.Ti.2.25.
German (Pape)
[Seite 251] (s. τίθημι), dagegen feststellen; Jemand zur Vergeltung in eine Lage versetzen, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἀντιδιατίθημι: ἀποδίδω τὰ ἴσα εἴς τινα, ἀμύνομαι, «ἀμυνόμενοι, τοὺς κακόν τι πράξαντας ἀντιδιατιθέντες» Σουΐδ. Διοδ. Ἐκλογαὶ 602. 70· κακῶς παθόντα ἀντιδιατιθέναι Εὐστ. 546. 28: - Μέσ. παρουσιάζω ἀντίστασιν, πρός τι Λογγῖν. 17. 1· τοὺς ἀντιδιατιθεμένους, τοὺς ἐναντίους, τοὺς ἐχθρούς, Ἐπιστ. π. Τιμόθ. Β΄, β΄, 25.
French (Bailly abrégé)
prendre des dispositions contraires ; punir.
Étymologie: ἀντί, διατίθημι.
Spanish (DGE)
1 en v. act. vengarse de c. ac. αὐτόν D.S.34.12 φησὶ ... τὸ ἀμύνεσθαι οὐ μόνον σημαίνειν τὸ κακῶς παθόντα ἀντιδιατιθέναι Eust.546.28
•abs. οὔτ' ἀντιδιαθεῖναι ... δυνατός ἐστι Ph.2.313.
2 en v. med. oponerse πρὸς τὴν πειθὼ τῶν λόγων Longin.17.1, cf. A.D.Synt.291.2
•οἱ ἀντιδιατιθέμενοι los adversarios δοῦλον δὲ Κυρίου οὐ δεῖ μάχεσθαι, ἀλλὰ ἤπιον εἶναι πρὸς πάντας ... ἐν πραΰτητι παιδεύοντα τοὺς ἀ. un siervo del Señor no debe ser pendenciero sino atento con todos ... educando con mansedumbre a los adversarios, 2Ep.Ti.2.25.
