ἐγγελάω: Difference between revisions
μή, φίλα ψυχά, βίον ἀθάνατον σπεῦδε, τὰν δ' ἔμπρακτον ἄντλει μαχανάν → Oh! my soul do not aspire to eternal life, but exhaust the limits of the possible. | Do not yearn, O my soul, for immortal life! Use to the utmost the skill that is yours. | Do not, my soul, strive for the life of the immortals, but exhaust the practical means at your disposal.
(Bailly1_2) |
(big3_13) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br /><i>seul. prés. et ao.</i><br />se jouer, se railler : τινι, [[κατά]] τινος de qqn.<br />'''Étymologie:''' [[ἐν]], [[γελάω]]. | |btext=-ῶ :<br /><i>seul. prés. et ao.</i><br />se jouer, se railler : τινι, [[κατά]] τινος de qqn.<br />'''Étymologie:''' [[ἐν]], [[γελάω]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=<b class="num">1</b> [[reírse]], [[mofarse]], [[burlarse de]] c. dat. τοῖς ποιουμένοις S.<i>El</i>.277, ἐμοί E.<i>Med</i>.1355, <i>Trag.Adesp</i>.655.24, λόγῳ E.<i>Fr</i>.991, τοῖς ἐμοῖσιν ... πήμασι Eub.26, πελάγους δαίμοσιν <i>AP</i> 11.336, c. giro prep. καθ' ἡμῶν S.<i>OC</i> 1339, εἰς Μάνδριν Herod.1.77, c. part. pred. del suj. κακὸν οἶτον ἀλύξας A.R.3.64, sin rég. S.<i>El</i>.807, E.<i>Med</i>.1362, D.S.32.15, Hld.7.25.1, Gr.Nyss.<i>Thdr</i>.68.8<br /><b class="num">•</b>en v. pas. ἱκανῶς γὰρ ἐγγεγέλασαι <i>PMich.Zen</i>.72.12 (III a.C.), cf. Luc.<i>Ind</i>.15.<br /><b class="num">2</b> [[sonreír]] fig. λεπτὴ ... ἐγγελῶσα αὖρα κύμασιν Sosicr.2. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:27, 21 August 2017
English (LSJ)
fut. -άσομαι [ᾰ],
A laugh at, mock, τοῖς ποιουμένοις S.El.277, cf. E.Med. 1355; in tmesi, γέλωτ' ἐν σοὶ γελῶ S.Ant.551 codd.; κατά τινος Id.OC1339: without dat. expressed, Id.El.807, E.Med.1362; εἴς τινα Herod.1.77:—Pass., Luc.Ind.15. II laugh in or among, αὔρα ἐγγελῶσα κύμασιν Sosicr.2.
German (Pape)
[Seite 700] (s. γελάω) verlachen, verspotten; absolut, Soph. El. 807; Eur. Med. 1362; τινί, Soph. El. 277; Mel. 36 (XII, 23); κατά τινος, Soph. O. C. 1339; übertr., Sosicrates bei Ath. XI, 474 a, λεπτὴ δὲ κυρτοῖς ἐγγελῶσα κύμασιν αὔρα, sanft hineinrauschend; s. γελάω.
Greek (Liddell-Scott)
ἐγγελάω: μέλλ. -άσομαι ᾰ, γελῶ κατὰ πρόσωπον, περιγελῶ, περιπαίζω, χλευάζω, Λατ. irridere, τινι Σοφ. Ἠλ. 277, Εὐρ. Μήδ. 1355· εἰ γελῶ γ’, ἐν σοὶ γελῶ (κατὰ διόρθωσιν τοῦ Heath ἣν παρεδέξατο καὶ ὁ Jebb ἀντὶ τοῦ εἰ γελῶτ’ τοῦ Λ. χειρογρ.) Σοφ. Ἀντ. 551· κατά τινος ὁ αὐτ. Ο. Κ. 1339 (πρβλ. ἐπεγελάω)· ἀλλ’ ἡ δοτ. συχνάκις παραλείπεται, ὁ αὐτ. Ἠλ. 807, Εὐρ. Μήδ. 1362. ΙΙ. γελῶ ἐντὸς ἢ μεταξύ, αὔρα κύμασιν ἐγγελῶσα Σωσικράτης ἐν «Φιλαδέλφοις» 1.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
seul. prés. et ao.
se jouer, se railler : τινι, κατά τινος de qqn.
Étymologie: ἐν, γελάω.
Spanish (DGE)
1 reírse, mofarse, burlarse de c. dat. τοῖς ποιουμένοις S.El.277, ἐμοί E.Med.1355, Trag.Adesp.655.24, λόγῳ E.Fr.991, τοῖς ἐμοῖσιν ... πήμασι Eub.26, πελάγους δαίμοσιν AP 11.336, c. giro prep. καθ' ἡμῶν S.OC 1339, εἰς Μάνδριν Herod.1.77, c. part. pred. del suj. κακὸν οἶτον ἀλύξας A.R.3.64, sin rég. S.El.807, E.Med.1362, D.S.32.15, Hld.7.25.1, Gr.Nyss.Thdr.68.8
•en v. pas. ἱκανῶς γὰρ ἐγγεγέλασαι PMich.Zen.72.12 (III a.C.), cf. Luc.Ind.15.
2 sonreír fig. λεπτὴ ... ἐγγελῶσα αὖρα κύμασιν Sosicr.2.
