ἄσπιλος

English (LSJ)

ον, lit.

   A stainless: hence, faultless, without blemish, λίθοι IG2.1054c4, cf. AP6.252 (Antiphil.), 1 Ep.Ti.6.14, 1 Ep.Pet.1.19, etc.; ἄ. ἀπὸ παντὸς κινδύνου PMag.Leid.V.8.11: Comp. and Sup. vv. ll. for sq. in Dsc.2.167.    II ἄσπιλος· χειμάρρους (Maced.), Hsch.

French (Bailly abrégé)

1ος, ον :
sans tache.
Étymologie: ἀ, σπίλος.
2ου (ὁ) :
= χείμαρρος.
Étymologie: mot macédonien.

Spanish (DGE)

-ου, ὁ maced. torrentera Hsch.

• Etimología: Quizá comp. de σπίλος ‘escollo’, ‘roca’ q.u. y la prep. ἀπό, en maced. ἀπ-. < ἄσπιλος ἀσπίλωτος > ἄσπιλος, -ον
1 inmaculado, sin tacha λίθοι ... λευκοὶ ἄ. IG 2².1666B.5 (IV a.C.), μῆλον ... ἄ., ἀρρυτίδωτον AP 6.252.3 (Antiphil.), ref. a la sangre de Cristo ὡς ἀμνοῦ ἀμώμου καὶ ἀσπίλου 1Ep.Petr.1.19, de la virginidad de María, Gr.Naz.M.37.572A, cf. Procl.CP M.65.721C, ref. a la fe τηρῆσαί σε τὴν ἐντολὴν ἄσπιλον 1Ep.Ti.6.14, cf. Phys.B 251.10, τὴν ἐντολὴν τοῦ κυρίου φυλάξαντες ἄσπιλον Basil.M.31.1628C, ἱερωσύνη Gr.Naz.M.35.980A, mág. (δύναμιν) ἄσπιλον ἀπὸ παντὸς κινδύνου (fuerza mágica) libre de todo peligro, PMag.12.260.
2 adv. -ως intachablemente ἱερωσύνη ... ἐὰν τελεῖται ἀ. Ephr.Syr.1.73A
•sin mácula, sin error τὴν ... ἁγίαν πίστιν φυλαξάντων ἀ. Gel.Cyz.HE 2.12.7.

• Etimología: Comp. de ἀ- priv. y σπίλος ‘mancha’ q.u.

English (Strong)

from Α (as a negative particle) and σπιλόω; unblemished (physically or morally): without spot, unspotted.

English (Thayer)

ἄσπιλον (σπίλος a spot), spotless: ἀμνός, ἵππος, Herodian, 5,6, 16 (7, Bekker edition); μῆλον, Anthol. Pal. 6,252, 3). metaphorically, free from censure, irreproachable, free from vice, unsullied, ἀπό τοῦ κόσμου, Buttmann, § 132,5). (In ecclesiastical writings.)