επικλώ: Difference between revisions
Ἐχθροῦ παρ' ἀνδρὸς οὐδέν ἐστι χρήσιμον → Inimicus homo nil umquam praestat utile → Von einem Feind kommt niemals etwas Nützliches
(13) |
m (Text replacement - "τοῡ" to "τοῦ") |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ἐπικλῶ, -άω (AM)<br /><b>παθ.</b> <i>ἐπικλῶμαι</i>, -<i>άομαι</i><br />συγκινούμαι, κάμπτομαι, [[λυγίζω]] («καὶ μὴ παλαιὰς ἀρετάς... ἀκούοντες ἐπικλασθῆτε», <b>Θουκ.</b>)<br /><b>μσν.</b><br /><b>παθ.</b> μοιράζομαι, μερίζομαι<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[λυγίζω]], [[κάμπτω]], [[στρέφω]]<br /><b>2.</b> (<b>για πρόσ.</b>) <b>φρ.</b> «ἐπικλῶμαί τι» — έχω [[κάτι]] λυγισμένο («ἄνδρα, διασεσαλευμένον τὸ [[βάδισμα]], ἐπικεκλασμένον τὸν αὐχένα», <b>Λουκιαν.</b>)<br /><b>3.</b> <b>μτφ.</b> [[ταράζω]], [[φοβίζω]], [[κλονίζω]] («τούτων οὐδὲν ἐπέκλασε τὸν Ὄθωνα», <b>Πλούτ.</b>)<br /><b>4.</b> [[συγκινώ]], [[προκαλώ]] τον οίκτο<br /><b>5.</b> <b>μέσ.</b> [[σπάζω]], συντρίβομαι («τὸν ἦχον | |mltxt=ἐπικλῶ, -άω (AM)<br /><b>παθ.</b> <i>ἐπικλῶμαι</i>, -<i>άομαι</i><br />συγκινούμαι, κάμπτομαι, [[λυγίζω]] («καὶ μὴ παλαιὰς ἀρετάς... ἀκούοντες ἐπικλασθῆτε», <b>Θουκ.</b>)<br /><b>μσν.</b><br /><b>παθ.</b> μοιράζομαι, μερίζομαι<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[λυγίζω]], [[κάμπτω]], [[στρέφω]]<br /><b>2.</b> (<b>για πρόσ.</b>) <b>φρ.</b> «ἐπικλῶμαί τι» — έχω [[κάτι]] λυγισμένο («ἄνδρα, διασεσαλευμένον τὸ [[βάδισμα]], ἐπικεκλασμένον τὸν αὐχένα», <b>Λουκιαν.</b>)<br /><b>3.</b> <b>μτφ.</b> [[ταράζω]], [[φοβίζω]], [[κλονίζω]] («τούτων οὐδὲν ἐπέκλασε τὸν Ὄθωνα», <b>Πλούτ.</b>)<br /><b>4.</b> [[συγκινώ]], [[προκαλώ]] τον οίκτο<br /><b>5.</b> <b>μέσ.</b> [[σπάζω]], συντρίβομαι («τὸν ἦχον τοῦ ὕδατος ἐπικλωμένου», <b>Λουκιαν.</b>)<br /><b>6.</b> <b>φρ.</b> «ἐπικλῶμαι τῇ γνώμῃ» <br />α) [[χάνω]] το [[θάρρος]] μου<br />β) [[αποβάλλω]] την [[αυστηρότητα]], [[μαλακώνω]], κάμπτομαι<br /><b>7.</b> <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> «ἐπικλασθῆναι<br />συμπαθῆσαι, ἐλεῆσαι»<br /><b>8.</b> <b>φρ.</b> «τὸ ἐπικεκλασμένον τῶν μελῶν» — η εκθηλυμένη [[μουσική]] (<b>Λουκιαν.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> <i>κλω</i> «[[κλαίω]]»]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:25, 15 February 2019
Greek Monolingual
ἐπικλῶ, -άω (AM)
παθ. ἐπικλῶμαι, -άομαι
συγκινούμαι, κάμπτομαι, λυγίζω («καὶ μὴ παλαιὰς ἀρετάς... ἀκούοντες ἐπικλασθῆτε», Θουκ.)
μσν.
παθ. μοιράζομαι, μερίζομαι
αρχ.
1. λυγίζω, κάμπτω, στρέφω
2. (για πρόσ.) φρ. «ἐπικλῶμαί τι» — έχω κάτι λυγισμένο («ἄνδρα, διασεσαλευμένον τὸ βάδισμα, ἐπικεκλασμένον τὸν αὐχένα», Λουκιαν.)
3. μτφ. ταράζω, φοβίζω, κλονίζω («τούτων οὐδὲν ἐπέκλασε τὸν Ὄθωνα», Πλούτ.)
4. συγκινώ, προκαλώ τον οίκτο
5. μέσ. σπάζω, συντρίβομαι («τὸν ἦχον τοῦ ὕδατος ἐπικλωμένου», Λουκιαν.)
6. φρ. «ἐπικλῶμαι τῇ γνώμῃ»
α) χάνω το θάρρος μου
β) αποβάλλω την αυστηρότητα, μαλακώνω, κάμπτομαι
7. (κατά τον Ησύχ.) «ἐπικλασθῆναι
συμπαθῆσαι, ἐλεῆσαι»
8. φρ. «τὸ ἐπικεκλασμένον τῶν μελῶν» — η εκθηλυμένη μουσική (Λουκιαν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + κλω «κλαίω»].
