ἱππαστήρ: Difference between revisions
From LSJ
Μί' ἐστὶν ἀρετὴ τἄτοπον φεύγειν ἀεί → Numquam non fugere inepta , et hoc virtutis est → Die einzge Tugend: meiden, was abwegig ist
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b class="b3">(\w+)<\/b>" to "$1") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ippastir | |Transliteration C=ippastir | ||
|Beta Code=i(ppasth/r | |Beta Code=i(ppasth/r | ||
|Definition= | |Definition=ἱππαστῆρος, ὁ, = [[ἱππαστής]] ([[fit for riding]]), ''metaph'' of the [[μύωψ]], ''AP'' 5.202 (Asclep.) ; [[κημός]] ''ib.'' 7.424 (Antip.Sid.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1258.png Seite 1258]] ῆρος, ὁ, der Reiter, zum Reiten gehörig; [[μύωψ]], [[κημός]], Asclpds. 30 Antp. Sid. 87 (V, 203. VII, 424). | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1258.png Seite 1258]] ῆρος, ὁ, der Reiter, zum Reiten gehörig; [[μύωψ]], [[κημός]], Asclpds. 30 Antp. Sid. 87 (V, 203. VII, 424). | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἱππαστήρ:''' ῆρος adj. m служащий для верховой езды, конский ([[κημός]], [[μύωψ]] Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 18: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἱππαστήρ]], -ῆρος, ὁ (Α) [[ιππάζομαι]]<br /><b>1.</b> [[ιππευτής]], [[ιππέας]], [[έφιππος]]<br /><b>2.</b> αυτός με τον οποίο ιππεύεται και οδηγείται ο [[ίππος]] («ἱππαστὴρ [[κημός]]» — το [[φίμωτρο]] με το οποίο ιππεύουν και οδηγούν τον ίππο, <b>Ανθ. Παλ.</b>). | |mltxt=[[ἱππαστήρ]], -ῆρος, ὁ (Α) [[ιππάζομαι]]<br /><b>1.</b> [[ιππευτής]], [[ιππέας]], [[έφιππος]]<br /><b>2.</b> αυτός με τον οποίο ιππεύεται και οδηγείται ο [[ίππος]] («ἱππαστὴρ [[κημός]]» — το [[φίμωτρο]] με το οποίο ιππεύουν και οδηγούν τον ίππο, <b>Ανθ. Παλ.</b>). | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:17, 25 August 2023
English (LSJ)
ἱππαστῆρος, ὁ, = ἱππαστής (fit for riding), metaph of the μύωψ, AP 5.202 (Asclep.) ; κημός ib. 7.424 (Antip.Sid.).
German (Pape)
[Seite 1258] ῆρος, ὁ, der Reiter, zum Reiten gehörig; μύωψ, κημός, Asclpds. 30 Antp. Sid. 87 (V, 203. VII, 424).
Russian (Dvoretsky)
ἱππαστήρ: ῆρος adj. m служащий для верховой езды, конский (κημός, μύωψ Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
ἱππαστήρ: ῆρος, ὁ, = τῷ ἑπομ. ΙΙ. Ἀνθολ. Π. 5. 203, 7. 424.
Greek Monolingual
ἱππαστήρ, -ῆρος, ὁ (Α) ιππάζομαι
1. ιππευτής, ιππέας, έφιππος
2. αυτός με τον οποίο ιππεύεται και οδηγείται ο ίππος («ἱππαστὴρ κημός» — το φίμωτρο με το οποίο ιππεύουν και οδηγούν τον ίππο, Ανθ. Παλ.).
