ἀπαρέμφατος: Difference between revisions
m (Text replacement - "μετὰ" to "μετὰ") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (10 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=aparemfatos | |Transliteration C=aparemfatos | ||
|Beta Code=a)pare/mfatos | |Beta Code=a)pare/mfatos | ||
|Definition= | |Definition=[[ἀπαρέμφατον]], ([[παρεμφαίνω]])<br><span class="bld">A</span> [[not determinative]] or [[indicative]], c. gen., A.D.Synt.239.8, cf. Herm.in Phdr. p.124A., Ps.-Alex.Aphr.in.SE36.17. Adv. [[ἀπαρεμφάτως]] [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]]<br><span class="bld">II</span> ἡ [[ἀπαρέμφατος]] (''[[sc.]]'' [[ἔγκλισις]]) the [[infinitive mood]] (cf. [[παρεμφατικός]]), D.H.Comp.5, A.D.Synt.226.20, Ps.-Alex.Aphr.in SE34.28; τὸ ἀ. S.E.P.1.204. Adv. [[ἀπαρεμφάτως]] = [[in the infinitive mood]], [[ἀναγνῶναι]] = [[take as an infinitive]], A.D.Synt.76.16. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> gram.<br /><b class="num">1</b> [[que no indica]], [[que es indiferente]] c. gen. τούτων ἀ. es indiferente respecto a esos (la persona y el número)</i>, A.D.<i>Synt</i>.239.8, cf. Herm.<i>in Phdr</i>.124, Alex.Aphr.<i>in SE</i> 34.28.<br /><b class="num">2</b> subst. τὸ [[ἀπαρέμφατον]] = [[el infinitivo]] πᾶν ἀ. ὄνομά ἐστι ῥηματικόν Chrysipp.<i>Stoic</i>.2.60, cf. S.E.<i>P</i>.1.204, ἡ ἀ. ([[ἔγκλισις]]) A.D.<i>Synt</i>.226.20, <i>PRyl</i>.533.33 (IV d.C.), Macr.<i>Exc</i>.621.24.<br /><b class="num">II</b> adv. [[ἀπαρεμφάτως]]<br /><b class="num">1</b> [[de forma indefinida]] ταῦτα ... πλαττόμενος ἀ. ἐβούλετο σημαίνειν Eust.Ant.<i>Engast</i>.11 (p.32.6), cf. Epiph.Const.<i>Haer</i>.69.76<br /><b class="num">•</b>gram. [[de forma indiferente]], [[sin indicar]] p. ej. la persona, Hsch.<br /><b class="num">•</b>[[como infinitivo]] [[ἀπαρεμφάτως]] [[ἀναγνῶναι]] = [[considerar]] como [[infinitivo]]</i> A.D.<i>Synt</i>.78.16.<br /><b class="num">2</b> [[inequívocamente]] τὸ δὲ ἀληθῶς καὶ ἀ. κεκηρυγμένον Epiph.Const.<i>Haer</i>.69.50 (p.126.24). | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0280.png Seite 280]] nicht deutlich bezeichnend, προσώπων, die Personen, Ammon.; ἡ ἀπαρ. bei Gramm. der Infinitiv, sc. [[ἔγκλισις]]. Vgl. Dion. Hal. C. V. 5. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0280.png Seite 280]] nicht deutlich bezeichnend, προσώπων, die Personen, Ammon.; ἡ ἀπαρ. bei Gramm. der Infinitiv, ''[[sc.]]'' [[ἔγκλισις]]. Vgl. Dion. Hal. C. V. 5. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui ne définit pas clairement ; <i>t. de gramm.</i> ἡ [[ἀπαρέμφατος]] ([[ἔγκλισις]]) le mode indéfini, <i>càd</i> l'infinitif.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[παρεμφαίνω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀπαρέμφατος''': -ον, ([[παρεμφαίνω]]) ὁ μὴ παρεμφαίνων ἢ [[ὁρίζων]] τι, μετὰ γεν., Γραμμ., ἴδε Schäf. ἐν Διον. Ἀλ. περὶ Συνθέσ. σ. 83. ΙΙ. ἡ [[ἀπαρέμφατος]] (δηλ. [[ἔγκλισις]]), modus infinitivus, Διον. Ἁλ. περὶ Συνθέσ. 5, Ἀπολλών. περὶ Συντάξ. 226 κτλ. οὕτω καὶ οὐδετέρως, τὸ ἀπαρέμφατον Σέξτ. Ἐμπ. π. Π. 1. 204. ― Ἐπίρρ. -τως, κατ’ ἀπαρέμφατον (ἔγκλισιν), Ἀπολλών. περὶ Συντάξ. 78, πρβλ. [[παρέμφασις]]. | |lstext='''ἀπαρέμφατος''': -ον, ([[παρεμφαίνω]]) ὁ μὴ παρεμφαίνων ἢ [[ὁρίζων]] τι, μετὰ γεν., Γραμμ., ἴδε Schäf. ἐν Διον. Ἀλ. περὶ Συνθέσ. σ. 83. ΙΙ. ἡ [[ἀπαρέμφατος]] (δηλ. [[ἔγκλισις]]), modus infinitivus, Διον. Ἁλ. περὶ Συνθέσ. 5, Ἀπολλών. περὶ Συντάξ. 226 κτλ. οὕτω καὶ οὐδετέρως, τὸ ἀπαρέμφατον Σέξτ. Ἐμπ. π. Π. 1. 204. ― Ἐπίρρ. -τως, κατ’ ἀπαρέμφατον (ἔγκλισιν), Ἀπολλών. περὶ Συντάξ. 78, πρβλ. [[παρέμφασις]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀπαρέμφᾰτος:''' ἡ (sc. [[ἔγκλισις]]) грам. неопределенное наклонение, инфинитив Sext. | |elrutext='''ἀπαρέμφᾰτος:''' ἡ (''[[sc.]]'' [[ἔγκλισις]]) грам. [[неопределенное наклонение]], [[инфинитив]] Sext. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:09, 25 August 2023
English (LSJ)
ἀπαρέμφατον, (παρεμφαίνω)
A not determinative or indicative, c. gen., A.D.Synt.239.8, cf. Herm.in Phdr. p.124A., Ps.-Alex.Aphr.in.SE36.17. Adv. ἀπαρεμφάτως Hsch.
II ἡ ἀπαρέμφατος (sc. ἔγκλισις) the infinitive mood (cf. παρεμφατικός), D.H.Comp.5, A.D.Synt.226.20, Ps.-Alex.Aphr.in SE34.28; τὸ ἀ. S.E.P.1.204. Adv. ἀπαρεμφάτως = in the infinitive mood, ἀναγνῶναι = take as an infinitive, A.D.Synt.76.16.
Spanish (DGE)
-ον
I gram.
1 que no indica, que es indiferente c. gen. τούτων ἀ. es indiferente respecto a esos (la persona y el número), A.D.Synt.239.8, cf. Herm.in Phdr.124, Alex.Aphr.in SE 34.28.
2 subst. τὸ ἀπαρέμφατον = el infinitivo πᾶν ἀ. ὄνομά ἐστι ῥηματικόν Chrysipp.Stoic.2.60, cf. S.E.P.1.204, ἡ ἀ. (ἔγκλισις) A.D.Synt.226.20, PRyl.533.33 (IV d.C.), Macr.Exc.621.24.
II adv. ἀπαρεμφάτως
1 de forma indefinida ταῦτα ... πλαττόμενος ἀ. ἐβούλετο σημαίνειν Eust.Ant.Engast.11 (p.32.6), cf. Epiph.Const.Haer.69.76
•gram. de forma indiferente, sin indicar p. ej. la persona, Hsch.
•como infinitivo ἀπαρεμφάτως ἀναγνῶναι = considerar como infinitivo A.D.Synt.78.16.
2 inequívocamente τὸ δὲ ἀληθῶς καὶ ἀ. κεκηρυγμένον Epiph.Const.Haer.69.50 (p.126.24).
German (Pape)
[Seite 280] nicht deutlich bezeichnend, προσώπων, die Personen, Ammon.; ἡ ἀπαρ. bei Gramm. der Infinitiv, sc. ἔγκλισις. Vgl. Dion. Hal. C. V. 5.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui ne définit pas clairement ; t. de gramm. ἡ ἀπαρέμφατος (ἔγκλισις) le mode indéfini, càd l'infinitif.
Étymologie: ἀ, παρεμφαίνω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπαρέμφατος: -ον, (παρεμφαίνω) ὁ μὴ παρεμφαίνων ἢ ὁρίζων τι, μετὰ γεν., Γραμμ., ἴδε Schäf. ἐν Διον. Ἀλ. περὶ Συνθέσ. σ. 83. ΙΙ. ἡ ἀπαρέμφατος (δηλ. ἔγκλισις), modus infinitivus, Διον. Ἁλ. περὶ Συνθέσ. 5, Ἀπολλών. περὶ Συντάξ. 226 κτλ. οὕτω καὶ οὐδετέρως, τὸ ἀπαρέμφατον Σέξτ. Ἐμπ. π. Π. 1. 204. ― Ἐπίρρ. -τως, κατ’ ἀπαρέμφατον (ἔγκλισιν), Ἀπολλών. περὶ Συντάξ. 78, πρβλ. παρέμφασις.
Russian (Dvoretsky)
ἀπαρέμφᾰτος: ἡ (sc. ἔγκλισις) грам. неопределенное наклонение, инфинитив Sext.
