κοιλόφωνος: Difference between revisions
From LSJ
Χαίρειν ἐπ' αἰσχροῖς οὐδέποτε χρὴ πράγμασιν → Non decet in rebus esse laetum turpibus → In schlimmer Not ist Freude niemals angebracht
m (Text replacement - "Hsch.]]s.v." to "Hsch.]] s.v.") |
|||
| (3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=koilofonos | |Transliteration C=koilofonos | ||
|Beta Code=koilo/fwnos | |Beta Code=koilo/fwnos | ||
|Definition= | |Definition=κοιλόφωνον, [[hollow-voiced]], [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] [[s.v.]] [[ληκυθιστής]]. Adv. [[κοιλοφώνως]], [[λαρυγγίζειν]] Phld.''Rh.''1.200 S. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[κοιλόφωνος]], -ον (Α)<br />αυτός που έχει [[βαθιά]], υπόκωφη [[φωνή]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>κοιλοφώνως</i> (Α)<br />με [[βαθιά]], υπόκωφη [[φωνή]] («κοιλοφώνως λαρυγγίζειν», Φιλόδ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[κοῖλος]] <span style="color: red;">+</span> -<i>φωνος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[φωνή]]), [[πρβλ]]. | |mltxt=[[κοιλόφωνος]], -ον (Α)<br />αυτός που έχει [[βαθιά]], υπόκωφη [[φωνή]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>κοιλοφώνως</i> (Α)<br />με [[βαθιά]], υπόκωφη [[φωνή]] («κοιλοφώνως λαρυγγίζειν», Φιλόδ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[κοῖλος]] <span style="color: red;">+</span> -<i>φωνος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[φωνή]]), [[πρβλ]]. [[βαθύφωνος]], [[μεσόφωνος]]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:10, 23 March 2024
English (LSJ)
κοιλόφωνον, hollow-voiced, Hsch. s.v. ληκυθιστής. Adv. κοιλοφώνως, λαρυγγίζειν Phld.Rh.1.200 S.
German (Pape)
[Seite 1467] mit hohler Stimme, Hesych. v. ληκυθιστής.
Greek (Liddell-Scott)
κοιλόφωνος: -ον, ἔχων κοίλην, ὑπόκωφον, βαθεῖαν φωνήν, Ἡσύχ. ἐν λέξ. ληκυθιστής.
Greek Monolingual
κοιλόφωνος, -ον (Α)
αυτός που έχει βαθιά, υπόκωφη φωνή.
επίρρ...
κοιλοφώνως (Α)
με βαθιά, υπόκωφη φωνή («κοιλοφώνως λαρυγγίζειν», Φιλόδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κοῖλος + -φωνος (< φωνή), πρβλ. βαθύφωνος, μεσόφωνος].
