μονογνώμων: Difference between revisions
m (LSJ1 replacement) |
|||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=monognomon | |Transliteration C=monognomon | ||
|Beta Code=monognw/mwn | |Beta Code=monognw/mwn | ||
|Definition= | |Definition=μονογνώμον, gen. ονος,<br><span class="bld">A</span> [[self-willed]], [[wayward]], Ptol.''Tetr.''158 (Comp., 168), Vett.Val.12.4.<br><span class="bld">II</span> [[invested with supreme authority]], D.H.2.12,5.71. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[μονογνώμων]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που έχει μία μόνο [[γνώμη]], [[ισχυρογνώμων]]<br /><b>2.</b> (<b>κατ' επέκτ.</b>) [[δύστροπος]]<br /><b>3.</b> αυτός που έχει απόλυτη [[εξουσία]], [[απολυταρχικός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>μον</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -[[γνώμων]] (<span style="color: red;"><</span> [[γνώμων]]), [[πρβλ]]. | |mltxt=[[μονογνώμων]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που έχει μία μόνο [[γνώμη]], [[ισχυρογνώμων]]<br /><b>2.</b> (<b>κατ' επέκτ.</b>) [[δύστροπος]]<br /><b>3.</b> αυτός που έχει απόλυτη [[εξουσία]], [[απολυταρχικός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>μον</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -[[γνώμων]] (<span style="color: red;"><</span> [[γνώμων]]), [[πρβλ]]. [[ισχυρογνώμων]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:52, 25 August 2023
English (LSJ)
μονογνώμον, gen. ονος,
A self-willed, wayward, Ptol.Tetr.158 (Comp., 168), Vett.Val.12.4.
II invested with supreme authority, D.H.2.12,5.71.
German (Pape)
[Seite 202] ον, der seinem eigenen Urtheile folgt, selbstständig, eigenmächtig, D. Hal. 5, 71.
Greek (Liddell-Scott)
μονογνώμων: -ον, δύστροπος, δύσκολος, ἰδιογνώμων, Διον. Ἁλ. 2. 12., 5. 71.
Greek Monolingual
μονογνώμων, -ον (Α)
1. αυτός που έχει μία μόνο γνώμη, ισχυρογνώμων
2. (κατ' επέκτ.) δύστροπος
3. αυτός που έχει απόλυτη εξουσία, απολυταρχικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)- + -γνώμων (< γνώμων), πρβλ. ισχυρογνώμων.