ἐφάπτωρ: Difference between revisions

From LSJ

σιγᾶν ἄμεινον ἢ λαλεῖν ἃ μὴ πρέπει → it's better to keep silence than to say what's not appropriate (Menander)

Source
m (Text replacement - "οῡ" to "οῦ")
m (LSJ1 replacement)
 
(7 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=efaptor
|Transliteration C=efaptor
|Beta Code=e)fa/ptwr
|Beta Code=e)fa/ptwr
|Definition=ορος, ὁ, also ἡ, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[laying hold of]], [[seizing]], ῥυσίων <span class="bibl">A.<span class="title">Supp.</span>728</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[one who strokes]] or [[caresses]], ib.<span class="bibl">312</span>, <span class="bibl">535</span> (lyr.) (with ref. to the name [[Ἔπαφος]]).</span>
|Definition=-ορος, ὁ, also ἡ,<br><span class="bld">A</span> [[laying hold of]], [[seizing]], ῥυσίων A.''Supp.''728.<br><span class="bld">II</span> [[one who strokes]] or [[caresses]], ib.312, 535 (lyr.) (with ref. to the name [[Ἔπαφος]]).
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1113.png Seite 1113]] ορος, ὁ, der Berührende, Antastende, Ἰοῦς Aesch. Suppl. 530, vgl. 308; ῥυσίων 708, mit Anspielung auf [[Ἔπαφος]]. – Orph. H. 49.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1113.png Seite 1113]] ορος, ὁ, der Berührende, Antastende, Ἰοῦς Aesch. Suppl. 530, vgl. 308; ῥυσίων 708, mit Anspielung auf [[Ἔπαφος]]. – Orph. H. 49.
}}
{{bailly
|btext=ορος;<br /><i>adj. m.</i><br /><b>1</b> [[qui saisit]] <i>ou</i> cherche à saisir, gén.;<br /><b>2</b> [[qui tâte]], [[qui palpe]].<br />'''Étymologie:''' [[ἐφάπτω]].
}}
{{elru
|elrutext='''ἐφάπτωρ:''' ορος adj.<br /><b class="num">1</b> [[захватывающий]], [[завладевающий]]: ῥυσίων ἐφάπτορες Aesch. налагающие руку на свои вещи, т. е. требующие возвращения того, что было их собственностью;<br /><b class="num">2</b> [[прикасающийся]] (χειρί τινος Aesch.).
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ἐφάπτωρ''': -ορος, ὁ, καὶ ἡ, ὁ ἐφαπτόμενός τινος ἄγειν θέλοντες ῥυσίων ἐφάπτορες Αἰσχύλ. Ἱκ. 728, πρβλ. 412. ΙΙ. ὁ θωπεύων τινά, κοινῶς «χαϊδεύων», [[αὐτόθι]] 312, 535 (ἐν ἀναφορᾶ πρὸς τὸ [[ὄνομα]] [[Ἔπαφος]])· ἐπὶ τοῦ βάκχου, Ὀρφ. Ὕμν. 50. 7., 52. 9.
|lstext='''ἐφάπτωρ''': -ορος, ὁ, καὶ ἡ, ὁ ἐφαπτόμενός τινος ἄγειν θέλοντες ῥυσίων ἐφάπτορες Αἰσχύλ. Ἱκ. 728, πρβλ. 412. ΙΙ. ὁ θωπεύων τινά, κοινῶς «χαϊδεύων», [[αὐτόθι]] 312, 535 (ἐν ἀναφορᾶ πρὸς τὸ [[ὄνομα]] [[Ἔπαφος]])· ἐπὶ τοῦ βάκχου, Ὀρφ. Ὕμν. 50. 7., 52. 9.
}}
{{bailly
|btext=ορος;<br /><i>adj. m.</i><br /><b>1</b> qui saisit <i>ou</i> cherche à saisir, gén.;<br /><b>2</b> qui tâte, qui palpe.<br />'''Étymologie:''' [[ἐφάπτω]].
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=[[ἐφάπτωρ]], ὁ, ἡ (Α) [[εφάπτομαι]]<br /><b>1.</b> αυτός που πιάνει, που αγγίζει [[κάτι]] («ἄγειν θέλοντες ῥυσίων ἐφάπτορες», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>2.</b> αυτός που κτυπά ή χαϊδεύει («γενοῦ πολυμνᾱστορ ἔφαπτορ Ἰοῦς», <b>Αισχύλ.</b>).
|mltxt=[[ἐφάπτωρ]], ὁ, ἡ (Α) [[εφάπτομαι]]<br /><b>1.</b> αυτός που πιάνει, που αγγίζει [[κάτι]] («ἄγειν θέλοντες ῥυσίων ἐφάπτορες», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>2.</b> αυτός που κτυπά ή χαϊδεύει («γενοῦ πολυμνᾱστορ ἔφαπτορ Ἰοῦς», <b>Αισχύλ.</b>).
}}
{{elru
|elrutext='''ἐφάπτωρ:''' ορος adj.<br /><b class="num">1)</b> захватывающий, завладевающий: ῥυσίων ἐφάπτορες Aesch. налагающие руку на свои вещи, т. е. требующие возвращения того, что было их собственностью;<br /><b class="num">2)</b> прикасающийся (χειρί τινος Aesch.).
}}
}}

Latest revision as of 10:50, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐφάπτωρ Medium diacritics: ἐφάπτωρ Low diacritics: εφάπτωρ Capitals: ΕΦΑΠΤΩΡ
Transliteration A: epháptōr Transliteration B: ephaptōr Transliteration C: efaptor Beta Code: e)fa/ptwr

English (LSJ)

-ορος, ὁ, also ἡ,
A laying hold of, seizing, ῥυσίων A.Supp.728.
II one who strokes or caresses, ib.312, 535 (lyr.) (with ref. to the name Ἔπαφος).

German (Pape)

[Seite 1113] ορος, ὁ, der Berührende, Antastende, Ἰοῦς Aesch. Suppl. 530, vgl. 308; ῥυσίων 708, mit Anspielung auf Ἔπαφος. – Orph. H. 49.

French (Bailly abrégé)

ορος;
adj. m.
1 qui saisit ou cherche à saisir, gén.;
2 qui tâte, qui palpe.
Étymologie: ἐφάπτω.

Russian (Dvoretsky)

ἐφάπτωρ: ορος adj.
1 захватывающий, завладевающий: ῥυσίων ἐφάπτορες Aesch. налагающие руку на свои вещи, т. е. требующие возвращения того, что было их собственностью;
2 прикасающийся (χειρί τινος Aesch.).

Greek (Liddell-Scott)

ἐφάπτωρ: -ορος, ὁ, καὶ ἡ, ὁ ἐφαπτόμενός τινος ἄγειν θέλοντες ῥυσίων ἐφάπτορες Αἰσχύλ. Ἱκ. 728, πρβλ. 412. ΙΙ. ὁ θωπεύων τινά, κοινῶς «χαϊδεύων», αὐτόθι 312, 535 (ἐν ἀναφορᾶ πρὸς τὸ ὄνομα Ἔπαφος)· ἐπὶ τοῦ βάκχου, Ὀρφ. Ὕμν. 50. 7., 52. 9.

Greek Monolingual

ἐφάπτωρ, ὁ, ἡ (Α) εφάπτομαι
1. αυτός που πιάνει, που αγγίζει κάτι («ἄγειν θέλοντες ῥυσίων ἐφάπτορες», Αισχύλ.)
2. αυτός που κτυπά ή χαϊδεύει («γενοῦ πολυμνᾱστορ ἔφαπτορ Ἰοῦς», Αισχύλ.).