λατύπος: Difference between revisions
m (Text replacement - "cf. <b class="b3">([^\s-\.]*?[αΑάΆΒβΓγΔδεΕέΈΖζηΗήΉΘθιΙίΊϊΪΐΚκΛλΜμΝνΞξοΟςόΌΠπΡρΣσΤτυΥυύΎϋΫΰΦφΧχΨψωΩώΏ]+?[^\s-\.]*?)<\/b>" to "cf. $1") |
|||
| (14 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=latypos | |Transliteration C=latypos | ||
|Beta Code=latu/pos | |Beta Code=latu/pos | ||
|Definition=(parox.), ὁ, < | |Definition=(parox.), ὁ, [[stone-cutter]], [[mason]], Hp.''Fract.''31, [[Sophocles|S.]]''[[Fragments|Fr.]]''530, Gal.''Thras.'' 43, ''CIG''(add.)3827v, al. (Cotiaeum); cf. [[λαοτύπος]]. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[ᾱ], ὁ, <i>der [[Steinhauer]], [[Steinmetz]]</i>; Soph. bei Poll. 7.118; Hippocr.; Philp. 78 (VII.554). | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''λᾱτύπος:''' (ῠ) ὁ [[каменотес]] Soph., Anth. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''λᾱτύπος''': [ῠ], ὁ, (λᾶς [[τύπτω]]) ὁ κόπτων λίθους, [[λιθοτόμος]], Ἱππ. περὶ Ἀγμ. 773, Σοφ. Ἀποσπ. 477, Συλλ. Ἐπιγρ. (προσθῆκαι) 3827 v, y, κ. ἀλλ., πρβλ. [[λαοτύπος]]· ― [[ἐντεῦθεν]] λᾱτῠπικός, ή, όν, ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς τὴν πελέκησιν λίθων, [[σμίλη]] Ἡσύχ.· ἡ λ. [[τέχνη]] Πορφύρ. παρὰ Κυρίλλ. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[λατύπος]], ὁ (Α)<br />αυτός που κόβει, που [[σπάζει]] λίθους, [[λιθοτόμος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[λᾶας]] <span style="color: red;">+</span> -[[τύπος]] (<span style="color: red;"><</span> [[τύπτω]] «[[σπάζω]], [[χτυπώ]]»), [[πρβλ]]. [[ορειτύπος]], [[χαμαιτύπος]]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:50, 23 March 2024
English (LSJ)
(parox.), ὁ, stone-cutter, mason, Hp.Fract.31, S.Fr.530, Gal.Thras. 43, CIG(add.)3827v, al. (Cotiaeum); cf. λαοτύπος.
German (Pape)
[ᾱ], ὁ, der Steinhauer, Steinmetz; Soph. bei Poll. 7.118; Hippocr.; Philp. 78 (VII.554).
Russian (Dvoretsky)
λᾱτύπος: (ῠ) ὁ каменотес Soph., Anth.
Greek (Liddell-Scott)
λᾱτύπος: [ῠ], ὁ, (λᾶς τύπτω) ὁ κόπτων λίθους, λιθοτόμος, Ἱππ. περὶ Ἀγμ. 773, Σοφ. Ἀποσπ. 477, Συλλ. Ἐπιγρ. (προσθῆκαι) 3827 v, y, κ. ἀλλ., πρβλ. λαοτύπος· ― ἐντεῦθεν λᾱτῠπικός, ή, όν, ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς τὴν πελέκησιν λίθων, σμίλη Ἡσύχ.· ἡ λ. τέχνη Πορφύρ. παρὰ Κυρίλλ.
Greek Monolingual
λατύπος, ὁ (Α)
αυτός που κόβει, που σπάζει λίθους, λιθοτόμος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λᾶας + -τύπος (< τύπτω «σπάζω, χτυπώ»), πρβλ. ορειτύπος, χαμαιτύπος.