ψυχοδαΐκτης: Difference between revisions
From LSJ
οὕτως καὶ ἡ πίστις, ἐὰν μὴ ἔχῃ ἔργα, νεκρά ἐστιν καθ' ἑαυτήν → so even the Faith, if it does not have deeds, and is on its own, is dead | the Faith without works is dead
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 3: | Line 3: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />qui déchire l'âme.<br />'''Étymologie:''' [[ψυχή]], [[δαΐζω]]. | |btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />[[qui déchire l'âme]].<br />'''Étymologie:''' [[ψυχή]], [[δαΐζω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ψῡχοδαΐκτης:''' [[δαΐζω]] душераздирающий, т. е. (предполож.) оглушительно кричащий ([[Διόνυσος]] Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 10: | Line 13: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ὁ, Α<br />(ως [[προσωνυμία]] του Βάκχου) αυτός που καταστρέφει την [[ψυχή]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ψυχή]] <span style="color: red;">+</span> [[δαϊκτής]] (<span style="color: red;"><</span> <i>δαΐζω</i> «[[κατακόπτω]], [[φονεύω]]»)]. | |mltxt=ὁ, Α<br />(ως [[προσωνυμία]] του Βάκχου) αυτός που καταστρέφει την [[ψυχή]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ψυχή]] <span style="color: red;">+</span> [[δαϊκτής]] (<span style="color: red;"><</span> <i>δαΐζω</i> «[[κατακόπτω]], [[φονεύω]]»)]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:10, 9 January 2023
German (Pape)
[Seite 1404] ὁ, die Seele zerstörend, tödtend, Bacchus, Hymn. (IX, 524).
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
qui déchire l'âme.
Étymologie: ψυχή, δαΐζω.
Russian (Dvoretsky)
ψῡχοδαΐκτης: δαΐζω душераздирающий, т. е. (предполож.) оглушительно кричащий (Διόνυσος Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
ψῡχοδαΐκτης: -ου, ὁ, ὁ καταστρέφων ἢ φονεύων τὴν ψυχήν, Ἀνθ. Π. 9. 524.
Greek Monolingual
ὁ, Α
(ως προσωνυμία του Βάκχου) αυτός που καταστρέφει την ψυχή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ψυχή + δαϊκτής (< δαΐζω «κατακόπτω, φονεύω»)].
