μεγαλοκοίλιος: Difference between revisions
From LSJ
Ἰὸς πέφυκεν ἀσπίδος κακὴ γυνή → Ipsum venenum aspidis mulier mala → Das reinste Natterngift ist eine schlechte Frau
m (Text replacement - "(sc. " to "(''sc.'' ") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=megalokoilios | |Transliteration C=megalokoilios | ||
|Beta Code=megalokoi/lios | |Beta Code=megalokoi/lios | ||
|Definition= | |Definition=μεγαλοκοίλιον, [[with large ventricles]], [[Aristotle|Arist.]]''[[De Partibus Animalium|PA]]''667a29; [[with large intestinal canal]], Mnesith. ap.Orib.21.7.6,7 (Sup.):—written μεγᾰλό-κοιλος (= [[προγάστωρ]]) in Gal.6.467. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Latest revision as of 10:57, 25 August 2023
English (LSJ)
μεγαλοκοίλιον, with large ventricles, Arist.PA667a29; with large intestinal canal, Mnesith. ap.Orib.21.7.6,7 (Sup.):—written μεγᾰλό-κοιλος (= προγάστωρ) in Gal.6.467.
German (Pape)
[Seite 106] mit großer Höhlung, großem Bauche; Arist. p. an. 4, 4; Schol. Luc. Bacch. 2.
Russian (Dvoretsky)
μεγᾰλοκοίλιος: имеющий большие полости (sc. καρδία Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
μεγᾰλοκοίλιος: -ον, ὁ ἔχων μεγάλας (τῆς καρδίας) τὰς κοιλίας, Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 4. 4, 30· ― ἐν τοῖς Ἀντιγρ. τοῦ Γαλην. μεγαλόκοιλος.
Greek Monolingual
μεγαλοκοίλιος, -ον (Α)
1. αυτός που έχει μεγάλες τις κοιλίες της καρδιάς
2. αυτός που έχει μεγάλες εντερικές αύλακες.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μεγαλ(ο)- + κοιλία (πρβλ. νευροκοίλιος, σκληροκοίλιος)].
