φιλόκωμος: Difference between revisions
(c2) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (10 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=filokomos | |Transliteration C=filokomos | ||
|Beta Code=filo/kwmos | |Beta Code=filo/kwmos | ||
|Definition= | |Definition=φιλόκωμον, [[fond of feasting and dancing]], [[epithet]] of Anacreon, Simon.183.5; πηκτίς ''AP''5.174 (Mel.), cf. Polem.Phgn.13, 67. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1281.png Seite 1281]] lustige Gelage u. Umzüge liebend; Anakreon, Simon. 51; [[πηκτίς]] Mel. 60 (V, 175). | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1281.png Seite 1281]] lustige Gelage u. Umzüge liebend; Anakreon, Simon. 51; [[πηκτίς]] Mel. 60 (V, 175). | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''φιλόκωμος:''' [[любящий веселые пиры или шествия]] ([[πηκτίς]] Anth.). | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''φῐλόκωμος''': -ον, ὁ ἀγαπῶν τοὺς κώμους, τὰς διασκεδάσεις μετ’ εὐωχίας καὶ χοροῦ, ἐπίθ. τοῦ Ἀνακρέοντος, Σιμωνίδ. (;) 179· πηκτὶς Ἀνθολ. Παλατ. 5. 175. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ον, Α<br /><b>1.</b> αυτός που του αρέσουν τα γλέντια, οι διασκεδάσεις<br /><b>2.</b> (για μουσικά όργανα) αυτός που συνοδεύει τα γλέντια, τις ευωχίες<br /><b>3.</b> (<b>το αρσ.</b>) [[προσωνυμία]] του Ανακρέοντος.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>φιλ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>κωμος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κῶμος]] «[[συμπόσιο]], [[διασκέδαση]]»), <b>πρβλ.</b> <i>κραιπαλό</i> -<i>κωμος</i>]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:12, 25 August 2023
English (LSJ)
φιλόκωμον, fond of feasting and dancing, epithet of Anacreon, Simon.183.5; πηκτίς AP5.174 (Mel.), cf. Polem.Phgn.13, 67.
German (Pape)
[Seite 1281] lustige Gelage u. Umzüge liebend; Anakreon, Simon. 51; πηκτίς Mel. 60 (V, 175).
Russian (Dvoretsky)
φιλόκωμος: любящий веселые пиры или шествия (πηκτίς Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
φῐλόκωμος: -ον, ὁ ἀγαπῶν τοὺς κώμους, τὰς διασκεδάσεις μετ’ εὐωχίας καὶ χοροῦ, ἐπίθ. τοῦ Ἀνακρέοντος, Σιμωνίδ. (;) 179· πηκτὶς Ἀνθολ. Παλατ. 5. 175.
Greek Monolingual
-ον, Α
1. αυτός που του αρέσουν τα γλέντια, οι διασκεδάσεις
2. (για μουσικά όργανα) αυτός που συνοδεύει τα γλέντια, τις ευωχίες
3. (το αρσ.) προσωνυμία του Ανακρέοντος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + -κωμος (< κῶμος «συμπόσιο, διασκέδαση»), πρβλ. κραιπαλό -κωμος].