Ἱππομέδων: Difference between revisions
From LSJ
ἑωλοκρασίαν τινά μου τῆς πονηρίας κατασκεδάσας → having discharged the stale dregs of his rascality over me
(6_19) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (14 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 7: | Line 7: | ||
|Transliteration B=Hippomedōn | |Transliteration B=Hippomedōn | ||
|Transliteration C=Ippomedon | |Transliteration C=Ippomedon | ||
|Beta Code= | |Beta Code=*(ippome/dwn | ||
|Definition=οντος, ὁ, | |Definition=οντος, ὁ, [[horse-ruler]], as a pr. n., A., etc. [In ''Th.''488, with the 2nd [[syllable]] long, metri gr.] | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''Ἱππομέδων:''' οντος ὁ [[Гиппомедонт]] (один из «[[семерых против Фив]]») Aesch., Soph. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''Ἱππομέδων''': -οντος, ὁ, ἡγεμὼν ἵππων, ἱππικοῦ, ὡς κύριον [[ὄνομα]], Αἰσχύλ., κλ. Ἐν Ἑπτὰ ἐπὶ Θήβ. 488, | |lstext='''Ἱππομέδων''': -οντος, ὁ, ἡγεμὼν ἵππων, ἱππικοῦ, ὡς κύριον [[ὄνομα]], Αἰσχύλ., κλ. Ἐν Ἑπτὰ ἐπὶ Θήβ. 488, μετὰ τῆς β΄ συλλαβῆς μακρᾶς ὡς εἰ ἦν, Ἱππομμέδοντος, πρβλ. [[Παρθενοπαῖος]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[Ἱππομέδων]], ὁ (Α)<br /><b>ως κύριο όν.</b> [[ηγεμόνας]], [[αρχηγός]] ιππικού («Ἱππομέδοντος [[σχῆμα]] καὶ [[μέγας]] [[τύπος]]», <b>Αισχύλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἱππο</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -[[μέδων]] (<span style="color: red;"><</span> [[μέδω]] «[[κυβερνώ]]»), [[πρβλ]]. [[Αυτομέδων]], [[Λαομέδων]]]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:23, 25 August 2023
English (LSJ)
οντος, ὁ, horse-ruler, as a pr. n., A., etc. [In Th.488, with the 2nd syllable long, metri gr.]
Russian (Dvoretsky)
Ἱππομέδων: οντος ὁ Гиппомедонт (один из «семерых против Фив») Aesch., Soph.
Greek (Liddell-Scott)
Ἱππομέδων: -οντος, ὁ, ἡγεμὼν ἵππων, ἱππικοῦ, ὡς κύριον ὄνομα, Αἰσχύλ., κλ. Ἐν Ἑπτὰ ἐπὶ Θήβ. 488, μετὰ τῆς β΄ συλλαβῆς μακρᾶς ὡς εἰ ἦν, Ἱππομμέδοντος, πρβλ. Παρθενοπαῖος.
Greek Monolingual
Ἱππομέδων, ὁ (Α)
ως κύριο όν. ηγεμόνας, αρχηγός ιππικού («Ἱππομέδοντος σχῆμα καὶ μέγας τύπος», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἱππο(ο)- + -μέδων (< μέδω «κυβερνώ»), πρβλ. Αυτομέδων, Λαομέδων].
