εὔτηκτος: Difference between revisions
From LSJ
ἡ φιλία περιχορεύει τὴν οἰκουμένην → friendship runs all over the earth
(CSV import) |
m (LSJ1 replacement) |
||
(12 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=eytiktos | |Transliteration C=eytiktos | ||
|Beta Code=eu)/thktos | |Beta Code=eu)/thktos | ||
|Definition=ον, | |Definition=εὔτηκτον, [[easily melted]] or [[dissolved]], Arist.''Pr.''865b1 (Comp.), ''de An.''422a19, [[LXX]] ''Wi.''19.21, Man.6.524: hence [[εὐτηξία]], ἡ, [[fusibility]], Arist.''Mir.''834a7. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1102.png Seite 1102]] leicht zu schmelzen, Arist. de anim. 3, 10 probl. 1, 50 u. Sp. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὔτηκτος:''' [[легко расплавляющийся]], [[быстро растворяющийся]] (τὸ ἁλμυρόν Arst.). | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''εὔτηκτος''': -ον, εὐκόλως τηκόμενος ἢ διαλυόμενος, Ἀριστ. Πρβλ. 1. 50, κλ. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο (Α [[εὔτηκτος]], -ον)<br /><b>1.</b> αυτός που τήκεται εύκολα, που λειώνει εύκολα<br /><b>2.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τo εὔτηκτο</i>(<i>ν</i>)<br />η [[ευτηξία]], η εύκολη [[τήξη]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> [[τηκτός]] (<span style="color: red;"><</span> [[τήκω]])]. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 10:58, 25 August 2023
English (LSJ)
εὔτηκτον, easily melted or dissolved, Arist.Pr.865b1 (Comp.), de An.422a19, LXX Wi.19.21, Man.6.524: hence εὐτηξία, ἡ, fusibility, Arist.Mir.834a7.
German (Pape)
[Seite 1102] leicht zu schmelzen, Arist. de anim. 3, 10 probl. 1, 50 u. Sp.
Russian (Dvoretsky)
εὔτηκτος: легко расплавляющийся, быстро растворяющийся (τὸ ἁλμυρόν Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
εὔτηκτος: -ον, εὐκόλως τηκόμενος ἢ διαλυόμενος, Ἀριστ. Πρβλ. 1. 50, κλ.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α εὔτηκτος, -ον)
1. αυτός που τήκεται εύκολα, που λειώνει εύκολα
2. το ουδ. ως ουσ. τo εὔτηκτο(ν)
η ευτηξία, η εύκολη τήξη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + τηκτός (< τήκω)].