ἀνεγχώρητος: Difference between revisions
From LSJ
Ἔρωτα παύει λιμὸς ἢ χαλκοῦ σπάνις → Amorem inopia nummi sedat aut fames → Die Liebe stillt der Hunger oder Geldmangel
(2) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (9 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=anegchoritos | |Transliteration C=anegchoritos | ||
|Beta Code=a)negxw/rhtos | |Beta Code=a)negxw/rhtos | ||
|Definition=ον, < | |Definition=ἀνεγχώρητον, [[impossible]], Sch.Hermog. in Rh.7.135 W. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br />[[imposible]] ἀδύνατον καὶ ἀνεγχώρητον ποιεῖν τι τὸν υἱόν, ὧν οὐ ποιεῖ ὁ Πατήρ Gr.Naz.M.36.116C, cf. Hsch., Sch.Hermog. en <i>Rh</i>.7.135. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0220.png Seite 220]] unzulässig, unmöglich, Sp. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἀνεγχώρητος''': -ον, ἀνένδεκτον καὶ ἀνεγχώρητον, ὃ οὐκ ἐνδέχεται γίνεσθαι καὶ ὃ οὐκ ἐγχωρεῖ γίνεσθαι, ἀδύνατον, Γρηγ. Ναζ., Ἀθανάσ., Ρήτορες τόμ. 7. σ. 135. 25, ἔκδ. Walz. - Καθ’ Ἡσύχ.: «ἀνεγχώρητον· ἀμήχανον». | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἀνεγχώρητος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> [[εκείνος]] που [[είναι]] αδύνατον να πραγματοποιηθεί, [[ανέφικτος]]<br /><b>2.</b> [[απαράδεκτος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>αν</i>- <b>στερ.</b> <span style="color: red;">+</span> [[εγχωρώ]] «[[καθιστώ]] δυνατόν, [[επιτρέπω]]»]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:08, 25 August 2023
English (LSJ)
ἀνεγχώρητον, impossible, Sch.Hermog. in Rh.7.135 W.
Spanish (DGE)
-ον
imposible ἀδύνατον καὶ ἀνεγχώρητον ποιεῖν τι τὸν υἱόν, ὧν οὐ ποιεῖ ὁ Πατήρ Gr.Naz.M.36.116C, cf. Hsch., Sch.Hermog. en Rh.7.135.
German (Pape)
[Seite 220] unzulässig, unmöglich, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνεγχώρητος: -ον, ἀνένδεκτον καὶ ἀνεγχώρητον, ὃ οὐκ ἐνδέχεται γίνεσθαι καὶ ὃ οὐκ ἐγχωρεῖ γίνεσθαι, ἀδύνατον, Γρηγ. Ναζ., Ἀθανάσ., Ρήτορες τόμ. 7. σ. 135. 25, ἔκδ. Walz. - Καθ’ Ἡσύχ.: «ἀνεγχώρητον· ἀμήχανον».
Greek Monolingual
ἀνεγχώρητος, -ον (Α)
1. εκείνος που είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί, ανέφικτος
2. απαράδεκτος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αν- στερ. + εγχωρώ «καθιστώ δυνατόν, επιτρέπω»].
