ὀλβάχιον: Difference between revisions
Ὅτι οὐδὲν ἧττον τὰ αὐτὰ ποιήσουσι, κἂν σὺ διαρραγῇς → You may break your heart, but men will still go on as before
(28) |
(2b) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ὀλβάχιον]] και ὀλβάχνιον και ὄλεχον, το, και ὀλβακήϊα, ἡ (Α)<br /><i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> «πλεονάζουσι δὲ τὸ β Συρακούσιοι<br />ὡς ἐπὶ τοῡ ὀλβάχνιον, ὀλάχνιον γάρ ἐστι τὸ ἀπαθὲς τὸ τὰς οὐλὰς ἔχον<br />σημαίνει δὲ τὸ κανοῡν ([[κάνιστρον]]) ἐν ᾧ ἀπετίθεντο τὰς [[οὐλάς]]».<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ο τ. <i>ὀλβάχνιον</i> συνδέεται με τη λ. [[ὀλαί]] / [[οὐλαί]] και έχει σύνθετο [[επίθημα]] σε -<i>αχ</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>νιο</i>- (<b>πρβλ.</b> [[πέταχνον]]), ενώ οι τ. [[ὀλβάχιον]] και <i>ὀλβακήια</i> [[είναι]] πιθ. εσφαλμένοι. | |mltxt=[[ὀλβάχιον]] και ὀλβάχνιον και ὄλεχον, το, και ὀλβακήϊα, ἡ (Α)<br /><i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> «πλεονάζουσι δὲ τὸ β Συρακούσιοι<br />ὡς ἐπὶ τοῡ ὀλβάχνιον, ὀλάχνιον γάρ ἐστι τὸ ἀπαθὲς τὸ τὰς οὐλὰς ἔχον<br />σημαίνει δὲ τὸ κανοῡν ([[κάνιστρον]]) ἐν ᾧ ἀπετίθεντο τὰς [[οὐλάς]]».<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ο τ. <i>ὀλβάχνιον</i> συνδέεται με τη λ. [[ὀλαί]] / [[οὐλαί]] και έχει σύνθετο [[επίθημα]] σε -<i>αχ</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>νιο</i>- (<b>πρβλ.</b> [[πέταχνον]]), ενώ οι τ. [[ὀλβάχιον]] και <i>ὀλβακήια</i> [[είναι]] πιθ. εσφαλμένοι. | ||
}} | |||
{{etym | |||
|etymtx=See also: s. [[οὐλαί]], [[λαιγματά]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 05:10, 3 January 2019
English (LSJ)
τό, Dinol.13 :—also ὀλβάχνιον, ὄλεχον, EM257.53,621.20 ; ὀλβακήϊα, Hsch. :—said to be Syracusan for ὀλάχνιον, and expld. as τὸ κανοῦν ἐν ᾧ ἀπετίθεντο τὰς οὐλάς. (β
A = ϝ.)
Greek (Liddell-Scott)
ὀλβάχιον: τό, «κανοῦν Δεινόλοχος» Ἡσύχ. ὡσαύτως, ὀλβάχνιον, «πλεονάζουσιν δὲ τὸ β Συρακούσιοι· ὡς ἐπὶ τοῦ ὀλβάχνιον, ὀλάχνιον γάρ ἐστι τὸ ἀπαθὲς τὸ τὰς οὐλὰς ἔχον· σημαίνει δὲ τὸ κανοῦν ἐν ᾧ ἀπετίθεντο τὰς οὐλὰς» Ἐτυμ. Μέγ. 257. 53· προσέτι, ὄλεχον αὐτόθι 621. 20.
Greek Monolingual
ὀλβάχιον και ὀλβάχνιον και ὄλεχον, το, και ὀλβακήϊα, ἡ (Α)
(κατά τον Ησύχ.) «πλεονάζουσι δὲ τὸ β Συρακούσιοι
ὡς ἐπὶ τοῡ ὀλβάχνιον, ὀλάχνιον γάρ ἐστι τὸ ἀπαθὲς τὸ τὰς οὐλὰς ἔχον
σημαίνει δὲ τὸ κανοῡν (κάνιστρον) ἐν ᾧ ἀπετίθεντο τὰς οὐλάς».
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. ὀλβάχνιον συνδέεται με τη λ. ὀλαί / οὐλαί και έχει σύνθετο επίθημα σε -αχ- + -νιο- (πρβλ. πέταχνον), ενώ οι τ. ὀλβάχιον και ὀλβακήια είναι πιθ. εσφαλμένοι.
