παρακαίριος: Difference between revisions
From LSJ
(30) |
(5) |
||
Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ον, Α [[παράκαιρος]]<br />(<b>ποιητ. τ.</b>) [[παράκαιρος]]. | |mltxt=-ον, Α [[παράκαιρος]]<br />(<b>ποιητ. τ.</b>) [[παράκαιρος]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''παρακαίριος:''' -ον, = το επόμ., σε Ησίοδ. | |||
}} | }} |
Revision as of 20:40, 30 December 2018
English (LSJ)
ον,
A unseasonable, ill-timed, παρακαίρια ῥέζων Hes. Op.329.
German (Pape)
[Seite 481] unzeitig, ungebührlich, Hes. O. 331, zur Unzeit gesagt, gethan, Eust.
Greek (Liddell-Scott)
παρακαίριος: ὁ, ἡ, = παράκαιρος, ὃ ἴδε ἐν τέλει.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
intempestif ; inconvenant, coupable, criminel.
Étymologie: παρά, καιρός.
Greek Monolingual
-ον, Α παράκαιρος
(ποιητ. τ.) παράκαιρος.
Greek Monotonic
παρακαίριος: -ον, = το επόμ., σε Ησίοδ.