ῥιζίον

German (Pape)

[Seite 842] τό, dim. von ῥίζα, Würzelchen; Ar. Av. 654; Antiph. bei Ath. XI, 485 b; sp. D., wie Nic. Ther. 940 Hal. 69; D. Sic. 4, 54. Die Betonung ῥίζιον ist unrichtig.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
petite racine.
Étymologie: ῥίζα.

Greek Monolingual

τὸ, Α
βλ. ριζίο.

Greek Monotonic

ῥιζίον: τό, υποκορ. του ῥίζα, μικρή ρίζα, σε Αριστοφ.