στάλαγμα: Difference between revisions
Μή μοι γένοιθ', ἃ βούλομ', ἀλλ' ἃ συμφέρει → Ne sit mihi, quod cupio, sed quod expedit → nicht was ich will, geschehe mir, doch was mir nützt
(6) |
(nl) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''στάλαγμα:''' τό, [[υγρό]] που πέφτει σε σταγόνες, [[σταγόνα]], [[απόσταγμα]], σε Αισχύλ., Σοφ. | |lsmtext='''στάλαγμα:''' τό, [[υγρό]] που πέφτει σε σταγόνες, [[σταγόνα]], [[απόσταγμα]], σε Αισχύλ., Σοφ. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=στάλαγμα -ατος, τό [σταλάττω] druppel. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 10:00, 31 December 2018
English (LSJ)
[στᾰ], ατος, τό, (σταλάσσω)
A that which drops, a drop, A.Eu.802; ῥοὴ φοινίου σταλάγματος S.Ant.1239; πώματος Philostr. VA3.25: dub. sens. in BGU531 ii 16 (i A.D.).
German (Pape)
[Seite 928] τό, das Getröpfelte, der Tropfen, ἀφεῖσαι δαιμόνων σταλάγματα, Aesch. Eum. 769; Soph. Ant. 1224.
Greek (Liddell-Scott)
στάλαγμα: τό, (στᾱλάσσω) τὸ πῖπτον κατὰ σταγόνας, σταγών, Αἰσχύλ. Εὐμ. πνοὴ φοινίου σταλάγματος Σοφ. Ἀντ. 1239· πόματος Φιλόστρ. 116.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
goutte.
Étymologie: σταλάζω.
Greek Monolingual
το, ΝΜΑ, και στάλαμα Ν σταλάζω
σταγόνα, σταλαματιά («ῥοὴ φοινίου σταλάγματος», Σοφ.)
νεοελλ.
1. ροή σταγόνων, σταλαγμός
2. υδρορρόη.
Greek Monotonic
στάλαγμα: τό, υγρό που πέφτει σε σταγόνες, σταγόνα, απόσταγμα, σε Αισχύλ., Σοφ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
στάλαγμα -ατος, τό [σταλάττω] druppel.
