λικμώ: Difference between revisions
ὀψὲ θεῶν ἀλέουσι μύλοι, ἀλέουσι δὲ λεπτά → the millstones of the gods grind late, but they grind fine | the mills of God grind slowly, but they grind exceedingly small
m (Text replacement - ">" to ">") |
m (Text replacement - "οῡ" to "οῦ") |
||
Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=(AM λικμῶ, -άω)<br />[[λικμίζω]], [[λιχνίζω]] ( | |mltxt=(AM λικμῶ, -άω)<br />[[λικμίζω]], [[λιχνίζω]] («καθαροῦμεν τὸν σῑτον λικμῶντες», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> <b>μτφ.</b> [[διασκορπίζω]] [[κάτι]] σαν [[άχυρο]] («καὶ λικμήσω αὐτοὺς εἰς τὰς χώρας», ΠΔ)<br /><b>2.</b> [[εξαφανίζω]], [[καταστρέφω]] («ἐφ' ὅν δ' ἄν πέσῃ λικμήσει αὐτὸν», ΚΔ).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Οι τ. <i>λικμῶ</i>, [[λίκνον]] <span style="color: red;"><</span> <i>νικμᾶν</i>, <i>νίκνον</i>, με [[ανομοίωση]], <span style="color: red;"><</span> <i>nik</i>-, μηδενισμένη [[βαθμίδα]] της ΙΕ ρίζας <i>neik</i>- «[[λιχνίζω]] [[σιτηρά]]» — στον τ. <i>νικμᾶν</i> ανάγεται και το θ. -<i>νικ</i>-, που απαντά στον τ. <i>εὐ</i><span style="color: red;"><</span><i>νι</i>><i>κμητον</i><br /><i>εὐλίκμητον</i> (<b>Ησύχ.</b>), [[καθώς]] και το υστερογενές ρ. <i>ἰκμῶ</i> «[[λιχνίζω]]» με σίγηση του αρκτικού <i>ν</i>-. Στον <b>Ησύχ.</b> μαρτυρούνται [[επίσης]] οι γλώσσες: <i>νεῖκλον</i> και <i>νίκλον</i><br />το [[λίκνον]], <i>νικλεῖν</i><br /><i>λικμᾶν</i>, [[νεικλητήρ]]<br />[[λικμητήρ]]. Οι λ. <i>λικμῶ</i>, [[λίκνον]] συνδέονται πιθ. με λιθουαν. <i>niekoju</i>, λεττον. <i>ni</i><i>ē</i><i>kat</i> «[[λιχνίζω]] [[σιτάρι]]», ουαλ. <i>nithio</i>.<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[λίκμηση]](-<i>ις</i>), [[λικμητήρ]], [[λικμητής]], [[λικμητικός]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[λικμητός]], [[λίκμητρα]], [[λικμός]]<br /><b>αρχ.-μσν.</b><br />[[λικμήτωρ]]. | ||
}} | }} |
Revision as of 20:05, 13 June 2022
Greek Monolingual
(AM λικμῶ, -άω)
λικμίζω, λιχνίζω («καθαροῦμεν τὸν σῑτον λικμῶντες», Ξεν.)
αρχ.
1. μτφ. διασκορπίζω κάτι σαν άχυρο («καὶ λικμήσω αὐτοὺς εἰς τὰς χώρας», ΠΔ)
2. εξαφανίζω, καταστρέφω («ἐφ' ὅν δ' ἄν πέσῃ λικμήσει αὐτὸν», ΚΔ).
[ΕΤΥΜΟΛ. Οι τ. λικμῶ, λίκνον < νικμᾶν, νίκνον, με ανομοίωση, < nik-, μηδενισμένη βαθμίδα της ΙΕ ρίζας neik- «λιχνίζω σιτηρά» — στον τ. νικμᾶν ανάγεται και το θ. -νικ-, που απαντά στον τ. εὐ<νι>κμητον
εὐλίκμητον (Ησύχ.), καθώς και το υστερογενές ρ. ἰκμῶ «λιχνίζω» με σίγηση του αρκτικού ν-. Στον Ησύχ. μαρτυρούνται επίσης οι γλώσσες: νεῖκλον και νίκλον
το λίκνον, νικλεῖν
λικμᾶν, νεικλητήρ
λικμητήρ. Οι λ. λικμῶ, λίκνον συνδέονται πιθ. με λιθουαν. niekoju, λεττον. niēkat «λιχνίζω σιτάρι», ουαλ. nithio.
ΠΑΡ. λίκμηση(-ις), λικμητήρ, λικμητής, λικμητικός
αρχ.
λικμητός, λίκμητρα, λικμός
αρχ.-μσν.
λικμήτωρ.