φιλάρετος: Difference between revisions
From LSJ
οὐκ ἔστι σιγᾶν αἰσχρόν, ἀλλ' εἰκῆ λαλεῖν → keeping silence is not shameful; speaking at random is (Menander)
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=filaretos | |Transliteration C=filaretos | ||
|Beta Code=fila/retos | |Beta Code=fila/retos | ||
|Definition=[ᾰ], ον, <span class="sense" | |Definition=[ᾰ], ον, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[lover of virtue]], <span class="bibl">Arist.<span class="title">EN</span>1099a11</span>; θεός <span class="bibl">Ph.1.19</span>; generally, [[virtuous]], <span class="bibl">Alex.Trall.8.2</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 09:40, 12 December 2020
English (LSJ)
[ᾰ], ον, A lover of virtue, Arist.EN1099a11; θεός Ph.1.19; generally, virtuous, Alex.Trall.8.2.
German (Pape)
[Seite 1275] der die Tugend liebt, Freund der Tugend, Arist. Nicom. 1, 8,10.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλάρετος: [ᾰ], -ον, ὁ τὴν ἀρετὴν φιλῶν, φίλος τῆς ἀρετῆς, Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 1. 8, 10.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui aime la vertu, vertueux.
Étymologie: φίλος, ἀρετή.
Greek Monolingual
-ον, ΜΑ
αυτός που αγαπά την αρετή («τὸν Θεὸν ἅτε φιλάρετον καὶ φιλόκαλον», Φίλ.).
επίρρ...
φιλαρέτως Μ
κατά τρόπο φιλάρετο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + -άρετος (< ἀρετή), πρβλ. ἐν-άρετος, παν-άρετος].
Greek Monotonic
φῐλάρετος: [ᾰ], -ον (ἀρετή), αυτός που αγαπά την αρετή, σε Αριστ.
Russian (Dvoretsky)
φιλάρετος: любящий добродетель Arst.
