μελαινίς: Difference between revisions
Μηκέθ᾽ ὅλως περὶ τοῦ οἷόν τινα εἶναι τὸν ἀγαθὸν ἄνδρα διαλέγεσθαι, ἀλλὰ εἶναι τοιοῦτον. → Waste no more time arguing what a good man should be. Be one.
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=melainis | |Transliteration C=melainis | ||
|Beta Code=melaini/s | |Beta Code=melaini/s | ||
|Definition=ίδος, ἡ, <span class="sense"> | |Definition=ίδος, ἡ, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[the black]], a name of Aphrodite at Corinth, <span class="bibl">Ath. 13.588c</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> a bivalve [[sea-shell]], used as a drinking-cup, <span class="bibl">Sophr. 101</span>, <span class="bibl">Herod.1.79</span>; = [[πελωρίς]], Xenocr. ap. <span class="bibl">Orib.2.58.97</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">III</span> [[μελαῖνις]] (sic) <b class="b3">αἲξ καὶ βοῦς</b> [[from Melaenae]], Diosc.Gloss. ap. Gal.19.120.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:00, 30 December 2020
English (LSJ)
ίδος, ἡ, A the black, a name of Aphrodite at Corinth, Ath. 13.588c. II a bivalve sea-shell, used as a drinking-cup, Sophr. 101, Herod.1.79; = πελωρίς, Xenocr. ap. Orib.2.58.97. III μελαῖνις (sic) αἲξ καὶ βοῦς from Melaenae, Diosc.Gloss. ap. Gal.19.120.
German (Pape)
[Seite 118] ίδος, ἡ, die schwarze, nächtliche, Beiwort der Aphrodite in Korinth, Ath. XIII, 588 b.
Greek (Liddell-Scott)
μελαινίς: -ίδος, ἡ, ἡ μέλαινα, ὄνομα τῆς Ἀφροδίτης ἐν Κορίνθῳ, Ἀθήν. 588C. ΙΙ. εἶδος θαλλασίων κογχῶν, διαφερουσῶν κατὰ τὸ χρῶμα μόνον τῶν πελωρίδων, Σώφρων παρ’ Ἀθην. 86Α· ― Ἴδε σημ. Κοραῆ εἰς Ξενοκρ. σ. 145.
Greek Monolingual
μελαινίς, -ίδος, ἡ (Α)
1. ως κύριο όν. η Μελαινίς
προσωνυμία της Αφροδίτης στην Κόρινθο («ἧ καὶ Ἀφροδίτη ἡ ἐν Κορίνθῳ ἡ Μελαινὶς καλουμένη νυκτὸς ἐπιφαινομένη ἐμήνυεν ἐραστῶν ἔφοδον πολυταλάντων», Αθήν.)
2. είδος θαλάσσιου δίθυρου κοχυλιού που το χρησιμοποιούσαν για να πίνουν, αλλ. πελωρίς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. μελαιν- του μέλαινα + επίθημα -ίς].
