ἐκβράσσω

English (LSJ)

A v. ἐκβράζω:—Ion. ἐκβρήσσω, Gal.19.95.

Greek (Liddell-Scott)

ἐκβράσσω: ἴδε ἐκβράζω.

Spanish (DGE)

• Alolema(s): át. -ττω D.S.14.68.7; jón. ἐκβρήσσω Hp. en Gal.19.95
I tr.
1 arrojar el mar a la orilla personas o restos del naufragio τὸ δὲ μέγεθος τοῦ χειμῶνος ἐπὶ τὸν αἰγιαλόν ... τὰς ναῦς ἐξέβραττεν D.S.14.68.7, de un delfín ἑαυτὸν ἐς τοὺς αἰγιαλοὺς ἑκὼν ἐξέβρασε Ael.NA 6.15, en v. pas. ἐς Κασθαναίην ἐξεβράσσοντο Hdt.7.188, cf. I.AI 9.213, ναυάγια θαλαττίων πλοίων ... διὰ τοῦ χάσματος ἐκβεβρασμένα Str.1.3.4, cf. Hdt.7.190, τὰ ὑπὸ τοῦ κλύδωνος ἀπωθούμενα ἐς τὴν γῆν ἐκβεβράσθαι καλοῦσιν Paus.3.24.4, cf. Plu.2.294f, ἐπ' ἀκταῖς ἐκβεβρασμένος νέκυς Lyc.396, εἰς δὲ τὴν γῆν ἡμιθανὴς ἐκβεβρασμένος D.S.20.112.4, cf. 14.100.5, Ath.259b, de las algas marinas τὰ ἐκ τῆς θαλάσσης δὲ ἐκβρασσόμενα βρυώδη Gp.2.22.2
•fig. ὁ θυμὸς ἐκβράσσει τῆς ψυχῆς περιτρεπομένης ἀκόλαστα ... ῥήματα cuando el alma naufraga, la cólera arroja a la orilla palabras violentas Plu.2.456c
•de ríos arrojar, depositar como aluvión minerales πολὺ περὶ τὰ χείλη χρυσίον Arist.Mir.833^b16, en v. pas. Dsc.1.73.
2 expulsar de pers. τοὺς παραταξομένους ἐν τῇ ἁγίᾳ πόλει LXX 2Ma.1.12, en v. pas. θεὸν θεῶν ... ὃς ἐξεβρά<σ>θης ἐκ τῆς Αἰγύπτου dios de dioses ... que fuiste expulsado de Egipto, PMag.14.18
•medic. ῥόον ἐρυθρόν Hp.Mul.2.113, θρόμβους αἵματος Hp.Int.1, en v. pas., de ciertos humores, Hp.Gland.4
•escupir, lanzar Τυφὼν ... πολλὴν δὲ ἐκ τοῦ στόματος πυρὸς ἐξέβρασσε ζάλην Apollod.1.6.3.
3 bullir de, rebosar de c. ac. de rel. ὡς καὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ ... κρότωνας ἐκβράσαι hasta el punto que su cuerpo bullía de garrapatas Pall.H.Laus.38.11.
II intr. brotar φύλλα ... ἐκβράσσουσι δὲ ἐκ μιᾶς ῥίζης οὐ καθ' ἓν ἀλλ' ὡς θάμνοι Gp.2.6.28.