φωνητός: Difference between revisions

From LSJ

Κύριε, βοήθησον τὸν δοῦλον σου Νῖλον κτλ. → Lord, help your slave Nilos ... (mosaic inscription from 4th-cent. church in the Negev)

Source
m (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 9: Line 9:
|Beta Code=fwnhto/s
|Beta Code=fwnhto/s
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><span class="bld">A</span> to [[be spoken]], ἅ τ' οὐ φωνητὰ πρὸς ἀνδρός <span class="title">AP</span>6.210 (Philet.). </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[utterable]], <b class="b3">τὸ ἔσχατον φ</b>., opp. <b class="b3">τὸ πρῶτον ἀκουστόν</b>, <span class="bibl">Nicom.<span class="title">Harm.</span>2</span>.</span>
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><span class="bld">A</span> to [[be spoken]], ἅ τ' οὐ φωνητὰ πρὸς ἀνδρός <span class="title">AP</span>6.210 (Philet.). </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[utterable]], <b class="b3">τὸ ἔσχατον φ</b>., opp. <b class="b3">τὸ πρῶτον ἀκουστόν</b>, <span class="bibl">Nicom.<span class="title">Harm.</span>2</span>.</span>
}}
{{bailly
|btext=ή, όν :<br />qu’on peut dire.<br />'''Étymologie:''' [[φωνέω]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''φωνητός''': -ή, -όν, [[λεκτός]], ἅ τ’ οὐ φωνητὰ πρὸς ἄνδρας Ἀνθ. Παλατ. 6. 210.
|lstext='''φωνητός''': -ή, -όν, [[λεκτός]], ἅ τ’ οὐ φωνητὰ πρὸς ἄνδρας Ἀνθ. Παλατ. 6. 210.
}}
{{bailly
|btext=ή, όν :<br />qu’on peut dire.<br />'''Étymologie:''' [[φωνέω]].
}}
}}
{{grml
{{grml

Revision as of 10:40, 2 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: φωνητός Medium diacritics: φωνητός Low diacritics: φωνητός Capitals: ΦΩΝΗΤΟΣ
Transliteration A: phōnētós Transliteration B: phōnētos Transliteration C: fonitos Beta Code: fwnhto/s

English (LSJ)

ή, όν, A to be spoken, ἅ τ' οὐ φωνητὰ πρὸς ἀνδρός AP6.210 (Philet.). II utterable, τὸ ἔσχατον φ., opp. τὸ πρῶτον ἀκουστόν, Nicom.Harm.2.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
qu’on peut dire.
Étymologie: φωνέω.

Greek (Liddell-Scott)

φωνητός: -ή, -όν, λεκτός, ἅ τ’ οὐ φωνητὰ πρὸς ἄνδρας Ἀνθ. Παλατ. 6. 210.

Greek Monolingual

-ή, -όν, Α φωνῶ
αυτός που μπορεί να λεχθεί, ο λεκτός («ἅ τ' οὐ φωνητὰ πρὸς ἀνδρός», Ανθ. Παλ.).

Greek Monotonic

φωνητός: -ή, -όν (φωνέω), αυτός που έχει λεχθεί, που έχει ειπωθεί, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

φωνητός: [adj. verb. к φωνέω выразимый словами: τὰ οὐ φωνητά Anth. невыразимое.

Middle Liddell

φωνητός, ή, όν φωνέω
to be spoken, Anth.