δυσσύμβατος: Difference between revisions
From LSJ
Ἰσχυρότερον δέ γ' οὐδέν ἐστι τοῦ λόγου → Oratione nulla vis superior → Nichts ist gewiss gewaltiger als die Vernunft | Nichts ist gewiss gewalt'ger als der Rede Kraft
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (Text replacement - "'Étymologie:''' δυσ-," to "'Étymologie:''' δυσ-,") |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui s'associe difficilement à, qui répugne à, [[πρός]] et l'acc..<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[συμβαίνω]]. | |btext=ος, ον :<br />qui s'associe difficilement à, qui répugne à, [[πρός]] et l'acc..<br />'''Étymologie:''' [[δυσ-]], [[συμβαίνω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 12:57, 11 November 2022
English (LSJ)
ον, ill-agreeing, πρὸς τὸ ἀλλόφυλον Plu.2.661c.
Spanish (DGE)
-ον
que se aviene mal, que se asocia difícilmente (πόλις) ... πρὸς τὸ ἀλλόφυλον Plu.2.661c.
German (Pape)
[Seite 688] schwer übereinkommend, sich schwer vereinigend, Plut. Symp. 4, 1, 2, πρός τι.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui s'associe difficilement à, qui répugne à, πρός et l'acc..
Étymologie: δυσ-, συμβαίνω.
Russian (Dvoretsky)
δυσσύμβᾰτος: трудно сочетающийся, несоединимый (πρὸς τὸ ἀλλόφυλον Plut. - v.l. δυσέμβατος).
Greek (Liddell-Scott)
δυσσύμβᾰτος: -ον, δυσκόλως συμφωνῶν, συμβιβαζόμενος, πρός τι Πλούτ. 2. 661C.
Greek Monolingual
δυσσύμβατος, -ον (Α)
αυτός που συμβιβάζεται ή συμφωνεί δύσκολα.
