ὕστατος: Difference between revisions
Καλὸν τὸ καιροῦ παντὸς εἰδέναι μέτρον → Occasionis nosse res pulchra est modum → Schön ist's, das Maß zu kennen jeder rechten Zeit
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (pape replacement) |
||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{WoodhouseReversedUncategorized | {{WoodhouseReversedUncategorized | ||
|woodrun=[[last]], [[hindmost]] | |woodrun=[[last]], [[hindmost]] | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=superlat. zu [[ὕστερος]], <i>der [[letzte]], [[äußerste]], [[hinterste]]</i>, vom Raume; auch von der Zeit, [[τίνα]] πρῶτον, [[τίνα]] δ' ὕστατον ἐξενάριξεν <i>Il</i>. 5.703, und oft; ὡς ἅμα θ' οἱ πρῶτοί τε καὶ ὕστατοι υἷες Ἀχαιῶν μῦθον ἀκούσειαν 2.281; und <span class="ggns">Adverbial</span>, πύματόν τε καὶ ὕστατον <i>Od</i>. 20.116; auch ὕστατα, <i>zum letzten Mal</i>, 22.78, wie <i>Il</i>. 1.232; Plat. <i>Phaed</i>. 60a und [[öfter]]; τὸ ὕστατον μέλψασα θανάσιμον [[γόον]] Aesch. <i>Ag</i>. 1420, und [[öfter]]; ὕστατον [[πρόσφθεγμα]] Eur. <i>Heracl</i>. 573; ἐν τοῖς ὑστάτοις φράσω Ar. <i>Ran</i>. 906. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 16:37, 24 November 2022
English (LSJ)
η, ον, v. ὕστερος B.
French (Bailly abrégé)
η, ον :
1 qui est tout à fait derrière, qui est au dernier rang, le dernier;
2 qui est, a lieu ou se fait à la fin ; adv. • ὕστατον ou • τὸ ὕστατον, • ὕστατα OD en dernier lieu, pour la dernière fois;
3 extrême : τὰ ὕστατα LUC les derniers maux, les maux extrêmes.
Étymologie: cf. ὕστερος.
Russian (Dvoretsky)
ὕστᾰτος: [superl. к ὕστερος I] последний, крайний, конечный Hom., Trag. etc. - см. тж. ὕστατα, ὑστάτη и ὕστατον.
Greek (Liddell-Scott)
ὕστατος: -η, -ον, ἴδε ὕστερος Β.
English (Autenrieth)
last, hindmost. — Adv., ὕστατον.
Greek Monotonic
ὕστᾰτος: -η, -ον, βλ. ὕστερος Β.
Middle Liddell
ὕστᾰτος, η, ον [v. ὕστερος B.]
English (Woodhouse)
German (Pape)
superlat. zu ὕστερος, der letzte, äußerste, hinterste, vom Raume; auch von der Zeit, τίνα πρῶτον, τίνα δ' ὕστατον ἐξενάριξεν Il. 5.703, und oft; ὡς ἅμα θ' οἱ πρῶτοί τε καὶ ὕστατοι υἷες Ἀχαιῶν μῦθον ἀκούσειαν 2.281; und Adverbial, πύματόν τε καὶ ὕστατον Od. 20.116; auch ὕστατα, zum letzten Mal, 22.78, wie Il. 1.232; Plat. Phaed. 60a und öfter; τὸ ὕστατον μέλψασα θανάσιμον γόον Aesch. Ag. 1420, und öfter; ὕστατον πρόσφθεγμα Eur. Heracl. 573; ἐν τοῖς ὑστάτοις φράσω Ar. Ran. 906.
